SONBAHAR VURGUNU
Bir sonbahar vurgunuyum,
Hazan vurdu dil-i handânıma şimdi.
Geçti o fasl-ı bahar, eyyâmı bitti.
Şeb-i yeldâ seslenir, dem vurup
Can kulağıma hüzzamdan
Şarkılar, türküler şimdi.
Bir sonbahar vurgunuyum,
Hazan vurdu dîdârıma şimdi.
Sanma ki geçer bu sinedeki yâreler,
Bir mücellâydı sanırsın didelerim,
Çizmiş kalem, çekmiş rûyuma elifler,
Derinden silinmez çizgiler şimdi.
Bir sonbahar vurgunuyum,
Hazan vurdu saçlarıma şimdi.
Ne sarılacak, bağlanacak kaldı.
Sim ü zerdin bölük bölük örülen.
Tel tel ağardık, insafsız döküldük
Yolların, yılların koynuna şimdi
Bir sonbahar vurgunuyum,
Hazan vurdu ciğer-gâhıma şimdi.
Sanma gönül uslanır, o hayalperver,
Uslanmaz, yaşlanmaz feleğe küsüp.
Sanırsın bir çocuk var içimde
Dem be dem gevherden gizli şimdi.
Bir sonbahar vurgunuyum,
Hazan vurdu çiçeğime dalıma şimdi.
Saçarken dört mevsim râyihalar,
Bülbül figanından ayrı,
Bir gülüz gülzarda şimdi.
Düşmüş toprağın avuçlarına şimdi.