KÜLAH-I MEVLEVİ/DR. NECDET OKUMUŞ’UN YENİ KİTABI ÜZERİNE
NACİ YENGİN
Yazarların en büyük nimeti eserleridir kuşkusuz. Araştırmalarında ortaya koydukları meseleleri başkalarıyla paylaşanların ruh halini anlamak ve mutluluklarına ortak olmak isterseniz bir süre onların yanında bulunmanız ve kitaba karşı ilgisi, şefkatine şahit olmanız yeterlidir.
Yazarları besleyen okuyuculerın ilgisi midir yoksa bir kitabının yayınevinden çıkıp kendisine ulaşacağı anlarda çektiği mutluluk sancıları mı tartışıladursun bir gerçek vardır ki bir yazarın mutluluğunu gözlemlemenin en kestirme yolu eserini eline aldığı ilk anda yanında olmaktır derim!
Çok kıymetli dostum yazar Dr. Necdet Okumuş’un mutluğuna şahit olunca birçok kez bizzat yaşadığım bu mutluluğun yalnız bana ait olmadığını görmek ayrı bir tecrübe oldu benim için.
Hiç hesapta yokken kadim dost Celil Altınbilek’e uğradım geçen gün. O anda yaşadığım güzelliğin yaşanacağını bilseydim mutlaka daha önceden giderdim. Ancak yine de bir yazarın mutluluğuna şahit olmak herkese nasip olmaz. Az bir şey değil bizim gibiler için bu ana tanık olup ölümsüzleştirmek!
Manisa ve kültür sevdalısı Dr. Necdet Okumuş’a ait bir koli ve kolinin içindeki son çalışması vardı karşımda! Dr. Necdet Okumuş mutlaka biliyodu kitabının bugün geleceğini.Yoksa onun için de bir sürpriz mi olacaktı! Haberi vardı mutlaka diye düşündüm. Ancak henüz kitabının kapağını görmemiş ve doya doya okşayamamış, koklayamamıştı! Bu öyle bir duyguydu ki bir çocuğun doğumuna şahit olmaktı adeta!Mutlulukların en kutsisiydi üretenler için. Sancı vardı; günler, aylar ve yıllarca gece gündüz demeden dökülen göz nuru vardı bu duyguda. Bu duyguda yeni çalışmalara başlamanın öncesinde şarj olma hali vardı. Yeni ürünler ortaya koymak için güç toplamak vardı.
Dr. Necdet Okumuş’un yanında Manisa sevdalısı dostlardan Yusuf Doğan, Celil Altınbilek’te yaşadı aynı mutlu dakikaları. Heyecanlı olduğunu gizleme gereği duymuyordu. Necdet Bey itinayla koliyi açtı. Mutluluk ve heyecanlı bir sevinç hakimdi yüzünde. Küçücük bir tacir dükkanından Şehzade Şehrine yayılan mutluluk dalga dalga yayıldı ve sizlerle buluşmayı başardı şu anda!
Dr. Necdet Okumuş’un “Külah-ı Mevlevi”[1] adıyla hazırladığı çalışma 1914 yılı Mart-Nisan aylarında yayımlanan Mevlevi şiirlerinden oluşuyor. İstanbul Fetih Cemiyeti Yayımları arasından çıkan çalışma nefis baskısı ve kapağıyla dikkat çekiyor.
Yazar eseri için “Şiirlerin hemen hepsi tasavvuf kültürüyle yetişmiş, mevlevi veya mevlevi muhibbi şairlerin şiirlerinden meydana gelmektedir.”[2] Diyerek eserin tasavvuf şiirlerinden oluştuğunu vurgulamaktadır.
Eser Şair Eşref’in şiiriyle başlayan çalışmada Mevlevi giyimleri hakkında önemli bilgiler de gözden kaçmıyor: “Bab-ı ali-i Celaleddin’e kim/ İntisab itse riyadan kurtulur
Mevlevi olsa, külah giyse kişi/Başı püsküllü beladan kurtulur.”
Dr. Necdet Okumuş’un “Külah-ı Mevlevi” çalışması bildiğim kadarıyla 8.eseri. Bunların yanı sıra onlarca makaleler, tebliğ de cabası.
Bunları yazarken insan düşünmeden, hayıflanmadan edemiyor. Manisa adına umutsuz olmak için onlarca sebep var. Dr. Necdet Okumuş gibi koskoca şehirde sayıları birkaç kişiyi geçmeyecek insan var şunun şurasında Allah aşkına neden bu tür kültür insanlarına sahip çıkılmaz demeden edemiyor.
Kıymetli dostum Dr. Necdet Okumuş. İyi ki varsın. İyi ki seni tanıyorum. İyi ki yazıyor ve iyi ki üretmeye, inadına konuşmaya dik durmaya devam ediyorsun...