ÖZLEM NEDİR?
Kelebek gibi kısa bir ömrü sevdikleriyle birlikte yaşarken insan, özlem nedir bilir mi? Arı gibi geniş ailesiyle birlikte, daima çalışırken insan, özlem nedir bilir mi? Karınca katarına katılmış bir birey olarak yalnızlığı fark etmeden birilerine/ bir şeylere özlem duyar mı? Yavrusunu yanından istemediği halde ayırmışlar, sonra gümrah çayıra salmışlar, gümrah çayır umurunda mı? Yavrum nerde diye büyükbaş geriye dönüp özlemle bakmaz mı?
Sahibini gördüğünde kendi lisanı ile ona derdini/ şikâyetini/ sevgisini ya da her ne ise anlatmaya çalışan sadık arkadaş diye vasıflandırılan, sevimlileşen köpek, bunu özlemle mi yapar? Özlem kedinin yavrularına kavuştuğunda onların hücumuna uğraması mıdır? Özlememek için gurk/ anaç tavuğun yavrularını göz önünden ayırmaması, uzaklaşanı gagalamak suretiyle uyarması mıdır?
Yemyeşil yapraklarla donanmış ağacın her ne sebeple olursa olsun bir dalının kırılması, bir yaprağının kopup düşmesinin verdiği elem mi özlem? Yükseklerden alçaklara inerken birbirinden ayrılan sonra aşağıda tekrar kavuşan su damlalarının kısa süreli birbirinden uzaklaşmalarının adı mı özlem?
Başaktan ayrılan buğdayın mı, buğday tanesinin un ufak oluşunun mu, un olanın su ile yoğrulananın mı, su ile yoğrulan hamurun fırında pişeninin mi, hangisinin ayrılığı özlemi oluşturmaz ki? Önce fidan sonra ergin bitkinin meyveye durması, ardından tohum vermesi, tohumun toprakla bir an önce buluşma çabası mı özlem? Özlem sadece özlemek midir?
Ufaklık diye adlandırdığımız demlerimizde özlem ne ifade eder. İlgilerin bir gün gelip sizi terk edeceğini kim düşünür. Her an yanında olanlardan uzaklara düşüp onları özleyeceğini hangi küçük akıl eder. Ayrılıkların gecikmeden geleceğini hasretin bağrını dağlayacağını yaşamadan kim bilebilir. Bilinmeyeni sen de yaşa sen de gör demek dua olmasa gerek. Bu kötü söylenişin mahsulü müdür bilinmez ama özlem duymak, hasretlik çekmek, firak ateşine yanmak, burnunda tüter olmak, hicran yarasına tutulmak, gözünde tütmek ve daha nice ifadeler zalim özlemi anlatmaya yarayan kelime öbekleri olarak karşımızda dimdik duruyor.
Özlem, hasret benim için hiçbir şey ifade etmez diyenleri, duyar gibi oluyorum… Sen de yaşa sen de gör diyesim geliyor. Demiyorum, yutkunuyorum, susuyorum. Gerçeklerle yüzleşince anladım benim için hayatın yeni başladığını. Birçoğumuz için de bu böyledir. Tecrübe dediğimiz ne varsa yaşadıkça, gördükçe edindiklerimizin toplamından ibaret değil midir?
Hayat insana iyilikler ve güzellikler ile arkadaşlık etmiyor yalnızca. Hayat kötü, çirkin, zararlı, zor ne varsa benzerleriyle, onu önümüze çıkarıyor. Anlamsız yaşamayı, anlamsız nefes almayı da tecrübe ettiriyor kendine. Ama hayat o kadar zalim ki ansızın, istemediği zamanda, o güzel mutlu anını, bozuyor insanın.
Hani çok seversin, senin için değerlidir, onun kıymetini bilemezsin. Elinden kayıp gider, çok üzülürsün, özlersin, ağlarsın, yıpranırsın, ama iş işten geçmiş, her şey bitmiş olur. Sevdaya yürek açmak mıdır özlem? Hayatın cilvelerini bu açılan yürekte bulmak mıdır? Candan heyecan dalgasıyla vazgeçmek midir özlem? Cananda önce hemhal sonra da yok olmak mıdır özlem?
Özlem yok saydıklarımızla var olmak mıdır? Özlem gecenin ardında gündüzü, gündüzün ardında geceyi kovalamak mıdır? Tutku ateşinin yakıcılığını görmemek midir? Gözlerde ve gönüllerde yanıp yanıp kavrulmak mıdır? Uzanmak alabildiğine uzanmak ama tutamamak mıdır özlem? Nesneleri, varlıkları yakın ve uzak kavramlarından soyutlamak mıdır özlem?
Özlem yokluğunda teslim olmaktır. Özlem sevgiyle bağlanmaktır. Özlem, susuzluğunu daima, her an zikrederek gidermektir. Kalbi sorgulamadan açmak, verdiğimiz söze sadık kalmaktır özlem. Beni bana veren, beni benden alıp götürene şartsız bağlı kalmaktır özlem. Parçaların bütünleşmesidir özlem. İyi, güzel, hoş, takdir kavramlarını toplamak, denenme evrelerini bir bir geride bırakmak, son noktayı koymaktır özlem. İklimlerin hepsinde kavuşmak arzusunu hiç unutmamaktır özlem.
Özleyince isteklenirsin, kıymetlendirirsin, değer bilirsin, seversin. Her ne olursa olsun özlemek güzeldir. Velhasıl hiç kopmaksızın bağlanmaya atılan adımdır özlem. 16 / 08 / 2013 Muammer AZMAK