KUL HAKKI, TOPLUMA KARŞI SORUMLULUĞUMUZ

KUL HAKKI, TOPLUMA KARŞI SORUMLULUĞUMUZ

Bir Cuma namazında Diyanetin hutbe konusu çocuk eğitimi üzerine idi. Hutbenin sonunda Kuran kurslarının başlayacağı ve çocukların bu kurslara gönderilmesi isteniyordu.
Bunları dinlerken çocukluğum aklıma geldi. Allah milyonlarca kere ondan razı olsun rahmetli annemin zoruyla köyümüzün camisinde köy imamının verdiği kursa katılmıştım. Böylelikle Kuran'ı Kerim'i okumayı, namaz surelerini, namaz kılmayı ve temel ibadet bilgilerini öğrenmiştim. Zararını görmedim bilakis faydasını gördüm. Müslümanım diyen herkesin bilmesi öğrenmesi gereken asgari bilgilerdi bunlar.
Arap harflerinde okumayı öğrenmemin bir başka yararı da Latin harflerine geçmeden önce yazılmış eserleri, gazete ve dergileri de okumayı öğrenmemi sağladı.  Üniversite yıllarımda, rahmetli amcam Prof. Dr. Sıddık Karatay’ın kitapları arasında Nutuk’un Arap harfleriyle basılmış ilk baskısını bulmuştum. Onu yavaş yavaş okuyarak Osmanlıca metinleri okumayı öğrenip geliştirdim. Aynı zamanda Mustafa Kemal Atatürk’ü daha iyi anlamama ve sevmeme yardımcı oldu.
Ama bu iyi bir insan olmak için Kuranı Kerimi Arapça okumak, namaz kılmayı ve diğer temel ibadet bilgilerini öğrenmek yeterli mi?
Hoca bu hutbeyi verirken ülkemizdeki ve İslam ülkelerindeki durumu düşündüm. Onlarca imam hatip okulu var. Buralardan mezun olmuş şimdi yüzlerce yönetici var. Ama, adam kayırma, kul hakkı yeme, yolsuzluk ve ahlaksızlık artarak devam ediyor. İftira ve yalan sıradan bir hadise halini aldı ülkemizde.
Demek ki şeklen öğrenmek, öğretmek yetmiyor. Başörtüsünü takmakla ahlak, cübbe giymekle doğruluk adil olmak gibi temel hasletler kazanılmıyor.
Rahmetli anam ve babam başta olmak üzere, dedem ninem, rahmetli Sıddık ve Osman Amcam, dayılarım teyzelerim akrabalarım, kimi iyi öğretmenlerimiz, siyasetten uzak duran kimi imamlarımız ve köydeki çevremiz yakınlarım bizlere iyi ahlaklı olmayı da öğrettiler, idrak ettirdiler. Dürüst olmayı, başkasının haklarını gözetmeyi, hırsızlık yapmamayı, yalan söylememeyi, arsız olmamayı, iftira atmanın ne kadar kötü olduğunu öğrettiler. Utanma duygusunu öğrettiler. Önce kendimizden, kendi vicdanımızdan utanmayı öğrettiler. Toplumdan utanmayı öğrettiler, “kimse görmezse Allah bilir ve her şeyden önemlisi yaptığını sen bilirsin, Allahtan kork, utan, kendi utanacağın ve başkasının yaptığında kızacağın hiç bir şeyi yapma” dediler. Bunu kişiliğimizin doğal bir haline getirdiler.
Köyümüz Günalan,  Kırım'dan Romanya'ya oradan Türkiye'ye göç edip kurulurken, köyümüzde ilk yıllarda hem din hocalığı hem de okul öğretmenliği yapan büyüklerimizin İbrahim Hoca olarak çağırdığı, İbrahim Aksaya dedemiz vardı. Biz çocuklar caminin önündeki köy meydanı ve ana caddede toplanıp oyun oynarken, sokak üstüne taşları üst üste getirip kale yapardık. İbrahim dede camiye gelirken eğer biz bıraktıysak o taşları yol kenarına taşır, biz çocuklara da hiç kızmadan öğüt verir, oyunumuz bittikten sonra taşları yol üzerine bırakmamamızı tembihlerdi. Eğer oyunumuz devam ediyorsa taşlara dokunmaz, bir süre kenarda bizi seyreder, oyun bitince kenara bırakın diye hatırlatırdı. “Gece camiye gelen, ya da yoldan geçen biri takılır düşer, birine bilmeden zarar verirsiniz” der, bize topluma karşı, birlikte yaşadığımız diğer insanlara karşı sorumluluk aşılardı.
Allah bizlere böyle güzel hasletler kazandıran anam, babam, aile büyüklerim, öğretmenlerimden ve örnek olan doğru, dürüst, ahlaklı ve adil insanlardan razı olsun.
Ülkemizde din ve dindarlık yıllarca bir başörtüsü üzerinden tartışıldı, sanki inançlı olmanın turnusol kâğıdı gibi öne çıktı, çıkarıldı. Halbuki bu konu Kuran'da tek bir ayette ve meali konusunda uzmanların yüzde yüz ittifak edemedikleri bir konu.
Diğer yandan kul hakkı onlarca ayette ve kesin ifadelerle yer alıyor. Bu konuda bir çalışmaya göre 80 Sure'de 338'den fazla ayette, Allah hak mefhumundan bahsetmektedir.
Allah bizleri bilmeyerek, özellikle de bilerek kul hakkı yiyen, vatanın milletin, kamunun kaynaklarını kişisel çıkarları için kullanan, çalan kullarından etmesin. Doğru yoldan ayırmasını, şaşırtmasın!
Bizlere iyi bir eğitim veren, mal mülk ve zenginlik yerine, iyi ahlakı, iyi insan olmayı, dürüst olmayı miras bırakan anama babama Allah’tan rahmet diliyorum. Allah onlardan razı olsun.