AH BE ÇOCUK

AH BE ÇOCUK

Yine aklımıza düştün çocuk...
Gülen gözlerin çakıldı, gözlerimize...
Havaya cemre, toprağa sen düştün...
Yine gülen gözlerinde ışık,
Yine aklımıza düştün. Zihnim karışık.
Selamlıyor seni yine sıra serviler,
Selamlıyor kurtlar kuşlar, çiçekler,
Gökte yıldız, bayrakta hilal...
Selamlıyor seni vatan burcunda bir melal.
Dimdik arkanda duran bacın,
Kardaşın selamlıyor.

Yine aklımıza düştün sen çocuk...
Fırat gibi çağlıyor sesin bak.
Yine okunuyor ardından
Fatihalar Yasinlerle. Saffetin
Dudakları yakıyor, tazecik hasretin.
Gölgen olmasa da yeter mi?
Yeter mi be çocuk
Yeter mi bize heybetin.

Yine aklımızdasın çocuk.
Yine o gülüşün var sokaklarda.
Ahın  var
Taşlarında, banklarında
Yollarında bu şehrin.
Yine gülüşün çakıldı.
İnsafsız, kokuşmuş,
Kanlı duvarlara.
Çakılıp kalacak dimağlara,
O masum, o mahzun gülüşün...

Ah be çocuk,
Gülüşünü solduranlar, dilerim hiç onmasın!...
Dallarına bülbül konmasın!...
Yemiş meyve olmasın!...
Gün onlara doğmasın!...
Ay karanlıklarını kovmasın!...

Yine gülüşün takıldı kaldı  be çocuk
Yazan ellerime,
Düştü hüznün kağıt kalem üstüne.
Mahzunca gidişin, düştü
Pınar gözelerine,
Hüznün düştü üşüyen hecelerime.
Ah be çocuk!
Ahhh...
                                         Melek Dörtbudak