MERVE CAN: KİTAP OKUMA

KİTAP OKUMA

Hep en nefret ettiğim şeydi, adı geçtiğinde, konusu açıldığında, oradan arkama bakmadan çılgınlar gibi kaçmak istediğim; kulağımın içindeki salyangozun narin hareketlerle açılıp bir sonraki organıma frekansları iletmeden, elektrikli süpürgeyle çekmek istediğim şeydi. Onun adını duymaktan, bahsinin açılmasını duymaktansa; keskin ve kararlı bir bıçağın porselen bir tabağa sürtmesini, uzun tırnaklı birinin tahtaya tırnaklarını sürtmesini duymayı tercih ederim.

Onun mevzusunun açılması, yararlarının söylenmesi, yapmam gerektiği sık sık tembih edilmesin isterdim. ‘OKUMAK’ hangi kitaba ne kadar büyük olursa olsun şevkle bağlanayım en fazla yirmi üçüncü sayfasına kadar ilerleyebildim. Sekiz sayfası da tanıtım, içindekiler, yayın evinin reklamı gibi kurtarıcıların işgal ettikleri sayfa sayılarıydı. Onlar da olmasa yirmi üçüncü sayfaya nasıl ilerleyebilirdim?

Gözlerimle takip etmek, harfleri birleştirmek, kelimeler arasındaki bağı kurmak, oluşturulan zaman, mekân, kişiyi, tasavvur etmek ve anlamak. Dünyada, bundan zor iş var mı ki! Bunlar da yetmiyor gibi ardı ardına yazılmış cümleleri arka arkaya okumak. Mesela her gün bir cümle okunsa ve o gün o cümle üstünde düşünülse, bence fena fikir değil. Bazılarının günde yüzlerce sayfa okuyuşu var bir de. Hayret ettiğim, acıdığım(!) artık eskisi gibi resim de koymuyorlar zaten. Çok sıkıcı yapıyorlar, sadece yazı…

Hiç mi dikkatini çekmedi derseniz, çekti elbet. Farklı isimleri olan, dikkat çekici kapak fotoğrafları olan, hele hele arkasındaki tanıtım kısmı kısacık olan. Orasını okumak bana yetiyor. Kitabın arkasındaki tanıtıma ayrılan iki paragrafı okuyup boşta kalan yerleri hayal gücümle kapatıyorum. O iki paragraftan sonra bedenim yorgun düşüyor, beynim uyuşuyor, gözlerim kararıyor. Uyuyup dinlenmem gerekiyor belki de iki buçuk saat içimin geçmesi iyi gelebilirdi.

Günümüzde de birbirine kitap veren arkadaşlar var. Allah onlara fırsat vermesin! Bir kereden bir şey olmaz deyip alıştırıyorlar gençlerimizi. Şükür, şu ana kadar tüm teklifleri reddettim. Eğer başınıza gelecek olursa asla kabul etmeyin. Önce sakin olun, arkadaşınız reddinize rağmen ısrar ediyorsa kabul edin. Yavaşça elinize alın kitabı. Okuyacağınızı söyleyin. Sonra ona fazla tenle temas etmeden kilitli bir poşete koyun. Kendi içinizde gel gitler yaşayacaksınız, biliyorum fakat kör ve sağır olmanız gerekiyor. En kısa zamanda da çöp konteynırlarının yanına gidip ondan kurtulun, imha edin! Yavaşça baş ve işaret parmağınızla tutup konteynırın derinliklerine atın. Kapakta durduğu gibi durmaz, asla başlamayın!

Eğer bir defa kitap kullanmaya başlarsanız hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Mesela anne, babanız, kardeşinizin yakarışlarını duymaz hale geleceksiniz; kitaba daldığınızdan dolayı. Derse konsantre olamayacaksınız; kurgusunda bir sonraki zinciri merak ettiğinizden dolayı. Gözlerinize zarar vereceksiniz; gece yatmadan okuduğunuz için. En önemlisi kitap kullanırsanız beyniniz gelişecek, yaşama yaklaşımınız değişecek, bakış açınız ve düşünceleriniz değişecek, daha mühimi bu kadar kolay eğitilemeyeceksiniz. Sisteme sorgusuz sualsiz baş eğeceksiniz.

27.12.2016 MERVE CAN