AYÇA DURAK:X KİŞİ

X KİŞİ…

                Birisi…

                Henüz geçen senenin sonlarına doğru tanıdığım, pos bıyıklı, çok şeker ve ilk gördüğümde bu kadar seveceğimi tahmin etmediğim insan.

                Kimden bahsettiğimi elbette söylemeyeceğim çünkü zaten siz birazdan yazacaklarımla onun ismini tahmin edemeseniz de kişiliğini çok iyi tanıyacaksınız.

                Bu adam yanından geçtiğimde selam vermezsem bana kırılan rehberim! Şüphesiz ki yeni okulumu az ama çok az da olsa sevmemde ve yine az ama çok az alışmamda büyük katkısı olan kişi.

                O olmasa idi, yardımlarını görmeseydim azdan da az olurdu okuluma sevgim. Bu yüzden ona minnettarım…

                Teşekkür ederim sevgili “ X “ kişisi.

                Evet.

                Ben ona “X” kişisi diyeceğim.

                O ve hayatı hakkında çok az şey biliyorum halbuki.

                Ancak kişiliğini çok iyi tanıyor gibiyim. Nereden ve nasıl tanıdığımı, tanıdığımı iddia ettiğimi de bilmiyıorum!

                Belki de onun da benim gibi yazıyor olmasından dolayı tanıdığımı sanıyorum onu!

                O da yazıyor benim gibi. Çaresiz kaldığında o da kaleme sarılıyor hep. Satırlara anlatıyor derdini. Bunu yaptığını bana  hiçbir zaman söylemedi, benimle paylaşmadı düşüncelerini ama ben tahmin edebiliyorum. Çünkü onun satırların çok iyi bir dost olduğunu benim gibi bildiğini biliyorum…

                Bazı insanların yüzlerine hüzün bir bıçak izi gibi adeta yerleşmiştir. O insanlar en içten kahkahalarını attıklarında bile gözlerinden hüzün eksik olmaz. O da öyle biri. Güldüğünde bile gözlerindeki hüznü görebiliyorum.

                Bu hüznü iyi bilirim…

                Her aynaya baktığımda kendi gözlerimde de aynısını görüyorum. Sanırım onunda durumu benim gibi. Hüzün biriktiyor sürekli. Daha sonra hüzünlerini sayfalara, satırlara döküyor…Bazen de isyanlarını… O hep şöyle der: “ Hüznü ve isyanı olmayan insan yazamaz. Yazmak çile çekmek demektir. Yazıyorsam çile çekiyorumdur…”

                Çok ıstırap, çile ve acı çekmiş belli. Hayat zorluğunu göstermiş hep ona. Yormuş onu. Yorgun sanmayın sakın! O hala çok güçlü… koskoca bir çınar gibi. mesleğinin zirvesinde. Osmanlı çınarı mı desem bilmem ki. Ona çok mu çok yakışıyor bu benzetme. Hala gölgesinde bir sürü insanı dinlendiriyor, huzura kavuşturuyor.

                O bunu bilmiyor fakat bu satırları okuduğunda öğreneceği bir şey var ki; birçok insan gibi bende kendimi onun yanında huzurlu, güvende ve mutlu hissediyorum. Siz de onu gerçekten tanımış, anlamış bir insan olsaydınız sizde böyle hissedeceğinizden hiç kuşkum yok! Güçlü bir çınar çünkü bizim bu “ X “ kişisi.

                O, sırtımı sıvazladığında, yüreklendirdiğinde, en içinden çıkılmaz anlarımda babam bana bunları yapıyor gibi geliyor bana. Çünkü babam da bana bunları yaptığında “ X “ kişisinde hissettiklerimi hissediyorum. Babam, sırdaşım, rehberim ve yol yordam gösteren ustam gibi görüyorum onu!

                O sımsıcak yüreğinde babamın yüreğini görüyorum her nedense!  Ben de hiç çekinmeden birçok sırrımı, sıkıntımı ona anlatmaktan çekinmiyorum.

                Artık yaralarımın, acılarımın farkında olan birisi var. Göğüs gerdiğim onca sıkıntıma dayanak olan en önemli destekçilerimden birisi “X” kişisi.

                Bazılarına karşı kaldırdığım kalkanım yok ona karşı. Savunmasız kalmaktan korkmuyorum.Güvenli bir liman sanki…

                İçimin en kuytu köşelerini, en kırılgan ve en sert düşüncelerimi biliyor. Sessizliğimde, gözlerimin daldığında ne düşündüğümden haberi var. Bazen, onun yanında düşünmekten dahi çekiniyor ve suçlu bir kedi gibi munisleşiyorum. En isyankar ve en yırtıcı olduğum anlarda dahi!

                Onun karşısında tüm derilerimden soyunmuş vaziyetteyim.

                Ama biliyorum anlıyor beni. Onun beni anladığını bilmekte beni mutlu ediyor ve onu daha çok sevmeme neden oluyor.

                Bazen de bana kızıyor bu “ X “  

                Beren Saat’e olan aşırı sevgimden dolayı…

                 “Anlamıyorum seni. Nasıl onu kendinden çok sevebiliyorsun? Ne buluyorsun onda ki? “ diyor. “İdolüm o benim öğretmenim. Yerinde olmayı düşlediğim insan.  Bu yüzdendir ona düşkünlüğüm. Onun tatlılığının da sebebi var tutkunluğumda yalan söylemeyeyim.”

                İşte böyle biri “ X “ kişisi…

                Mesela kuş almak için para biriktirdiğimi duyunca bana  sembolik te olsa“ 5 kuruş “ veren birisi! Bu kadar da bonkör adam aynı zamanda!

                Selam olsun sana “ X “ kişisi!

Ayça DURAK