AYÇA DURAK:CARİYE

Gül İREPOĞLU, Cariye, Ötüken Yayınları, İstanbul, 2011, 144 sayfa.

AYÇA DURAK:CARİYE
07 Mayıs 2012 - 18:47

 

Kesinlikle benim için enfes bir romandı! Kitabın 3 farklı ağızdan gitmesi çok hoşuma gitti. Aşkıdil’in yazdığı bölümler o kadar hoştu ki bazı cümleleri okuduğumda sayfaya bakıp öylece kaldım, kilitlendim adeta. Sultan Albülhamid’in anlattığı tarihi kısımlarda açıkçası sıkıldım. Kitabı beğenmemi sağlayan Aşkidil’in imkansız aşkıydı. İtiraf etmeliyim ki kendimi okurken hep Aşkidil’in yerine koydum. Kendimi buldum Aşkidil’de… Aşkidil’in bölümlerinde öyle yerler vardı ki adeta ben yazmışım gibi. Benim yazdığım cümlelere benziyordu bu yüzden daha çok hoşnut oldum.

 

Kitabın sonu benim için kesinlikle fiyaskoydu. Çünkü bu son hiç sonuma gitmedi. Aşkidil’e o kadar kızdım ki kitap bittikten sonra bile hala etkisinden kurtulamadım ve Aşkidil’e kızmaya devam ettim. İmkansızken güzel her şey ulaşınca büyüsü sönüyor mesajı vardı inceden bu mesaja da kızdım doğrusu çünkü ben imkansızıma ulaşsam büyüsü bozulmayacak biliyorum… Hala parlayacak yıldızım.

 

Sürükleyici bir roman doğrusu. Hadım edilen Hünkar yardımcısı Cafer’in ameliyat sırasında ki psikolojisinin anlatıldığı bölümde çok ilgimi çekti. Ona da üzüldüm aşkı için ama hayır dedim Aşkidil Hünkar’ın Cafer unut sen onu. Ama gel gelelim ki bizim Aşkidil durmadı aşkının arkasında. Vay be benim gibi gerçekten aşık dediğim Aşkidil beni hayal kırıklığına uğrattı. Ah Aşkidil ah hala kızgınım sana…

 

Bana bu romanı okuma fırsatı verdiğiniz için size çok teşekkür ediyorum... Aşkidil’in bölümlerini bir daha okuyup, beğendiğim bölümlerin altını çizerek arada elime alıp tekrar o yerleri okumayı düşünüyorum.

Ah Aşkidil ah…               

 

Ayça DURAK

FACEBOOK YORUMLAR

YORUMLAR

  • 0 Yorum