İŞE SEVGİ KATMAK

İŞE SEVGİ KATMAK

İmam efendi öğle namazının farzını kıldırmak için iftitah tekbirini “Allahü Ekber” diyerek aldı ve namaza başladı. Camiin yanındaki otoparktan sesler geliyordu:
            - Oğlum Mehmet, arabamı yıkadın mı?
            - Yıkadım abi.
            - Oğlum Mehmet, arabamı güzel yıkadın mı?
            - Güzel yıkadım abi.
            - Oğlum Mehmet, arabamı yıkarken içine sevgini kattın mı?
İmam efendi namazı bırakmış artık düşünmeye başlamıştı. Otuz yıllık imamdı. Vazifesini şimdiye kadar hiç aksatmamıştı. Hatta izin günlerinde bile evi yakın olduğu için iznini kullanmamış, camie gelerek namazı kendisi kıldırmıştı. Çocukluğundan beri namaz kılıyordu. Hemen hemen hiçbir vakti kaçırmamaya gayret göstermişti ama namazına sevgisini katmış mıydı? Kıldığı namaz Hz. Ali^(K.V.) Efendimizin sözünü hatırladı:
            “İnsanların ibadeti üç çeşittir: Kölenin ibadeti; tüccarın ibadeti, âşığın ibadeti...”
Köle efendisi emir verdiği için bir işi yapmaktadır. Allah kendisine ‘namaz kıl’ diye buyurduğu için namaz kılmaktadır. Böyle bir emir olmasaydı namaz da kılmazdı.
Tüccarın işi alış-verişti. “Ver gülüm, al gülün.” Her şeyin bir bedeli vardır. Namaz kılıyorsam karşılığını dünyada dünyalık olarak ev, araba, güzel bir iş ve eş, hayırlı evlatlar, güzel makam ve mevkiler; ahirette de cennetti, köşktü, huriydi vb. olmalıydı. Cemalullah ile şereflenmek aklımıza gelmez.
Âşığın ibadeti sevgisindendir. Âşığın işi sevmektir. Yaptığı her işte sevdiğini hatırlar ve işlerini onun muhabbeti gölgesinde yapar. İşini severek yapar. İşinde sevgisi vardır.
Hani Bursa’daki Yeşil Camiin çinilerini yapan Mehemmed Mecnûn gibi. Çini yapmayı çok seviyordu. Çinilere âşıktı. Delicesine seviyordu çini yapmayı. Bu yüzden adı Mecnun’a çıkmıştı.
Evet, eskiler ‘aşk olmadan meşk olmaz’ demişler. Bir işi yapmak için sevmek gerek. Sevmeden yapıyorsan bir noksanın var demektir. Sevmeden yapıyorsan eksiğin var demektir. Sevmeden yapıyorsan iyi yapmamışsın demektir.
Rahmetli Gemuhluoğlu, “Günah işlerken de aşk ile, sevgi ile yapın. Eciş bücüş günah işlemeyin. Lök^[deve] gibi günahın tövbesi de lök gibi olur.” der.
Her işimizi yaparken ve hatta ARABAYI YIKARKEN DE SEVGİ İLE YIKAMAMIZ GEREK...
Öyle değil mi?