SEYRÜ’L HAYAT-I AYVAZ
Divan-ı Haktan Levh ü kaleme
Oradan da kat-ı Ledünne
Oldu emir.
Dedi ki yüce Rabb
Olsun Ayvaz pâk ü Pir!..
Ol sebeb oldu Ayvaz Pir u pak önce ruhtan…
Ve dahi ardından
Kaftan-ı kamil insandan
Zahiran etten kemikten
Ama aslen topraktan batından
Saf bir Ayvaz-ı Adem.
Bluğunun başında gerekecekti kılması namazını Rabbi’ne
Ama heyhat çıkabilseydi Ayvaz çukurdan.
O çukur ki en derininin dibiydi kat-ı emmare-i nefsin
Böyleydi ilk durağı yedi mertebenin ilkincisinin.
Ki yerine gelsin oyunu feleğin.
Nerden bilsin Ayvaz başta; yedincisindeydi tüm bu mertebelerin.
Şimdi ona lazımdı bir terzi
Kessin, biçsin diksin.
Ya da bir hekim-i kalp Hakkel Yakin
O da kessin, biçsin
Özden, sözden, gözden.
Gerekirse yaksın günah damarlarını Rabbin közünden
Ne Yaparsa yapsın etsin bitsin
O dahi yeniden diksin
Ancak yeter ki ki tövbeyle Settar eylesin.
Bunun için çekecekti birçok külfet
Bilmezdi ki her eziyet aslında bir nimet…
Aslolan bu iki denizde
Yürütmekti batırmadan gemiyi marifet…
Böylece kavuşur Ayvaz HAK incisine
Teslim olduğunda vaad-i Fecr suresine
Kılmaz sadece Tevdid Enasir ve Nefisle
Kavuşur Rabbi’nin Mazhar-ı Vahdetine
Umulur ki böylece yürür Ayvaz
Elbette makamların en Sâfisine..
Ceyhun DEMİRKOLLU