Meçhulden Mısralar/Sesleniş
Perdeler çekildi geceye birden
Ve yer gök delindi avuçlarında.
Arındı bir gönül pasdan ve kirden,
Ebediyyet gibi aşkdan, şiirden
Bir dünyâ bilindi avuçlarında.
Bir anda apaçık gördüm sonumu:
Hayâtım silindi avuçlarında.
Bilmiyorum artık ne olduğunu..
Suâller açıldı Münkir-Nekir’den:
Sırat’a gelindi avuçlarında.
Bir hâreli bulut idi gözlerim,
Sağnaklara döndü avuçlarında.
Dokuz gökten yere indi, gözlerim
Ve rûhum sesini öptüğü yerden,
Sordu meçhûlünü sonsuz şiirden:
O gönül kimindi avuçlarında?
A. Yağmur TUNALI