Müslim OĞUZ: DEĞMEZ BU DÜNYA...

DEĞMEZ BU DÜNYA...

Neler oluyor bu dünyada bilmediğimiz?
Ne zulümler, ne yolsuzluklar, ne acılar, ne ahlar?
Ne Allah'tan korkmaz, kuldan utanmaz yalanlar?
Ne Allah, ne Kitap, ne Peygamber deyip kandırmalar?
İşte bu yüzden;

Mecnun’un ah Leyla demesine,
Leyla’nın ah Mecnun demesine,
Değmez bu dünya…
Değmez bu dünya…

Ferhat’ın Şirin için dağları delmesine,
Şirin’in Ferhat için gözyaşı dökmesine,
Değmez bu dünya…
Değmez bu dünya…

Aslı’nın tutuşup yanan bir tek tel saçına,
Kerem’in Aslı deyip o ateşte yanmasına,
Değmez bu dünya,
Değmez bu dünya…

Sevdaların ayrılık acısına,
Ayrılığın tek damla gözyaşına,
Değmez bu dünya…
Değmez bu dünya…

Bir şehit anasının, bir şehit babasının,
Bir şehit eşinin, bir şehit balasının
Tek damla gözyaşlarına,
Değmez bu dünya…
Değmez bu dünya…

Ramazanın bir günlük orucuna,
Bir iftar vaktinin girişine,
Bir sahur teslimiyetine,
Değmez bu dünya,
Değmez bu dünya…

Anamın yadımda kalan laylay sesine,
Kucaklayıp balam deyişine,
Değmez bu dünya…
Değmez bu dünya…

Mazlumun yürekten ah çekişine,
Çaresizlikle yanan bakışına,
Değmez bu dünya…
Değmez bu dünya…

Bu ayrılığa, bu yalnızlığa,
Bu bir gülüp, bin ah çekmeye,
Değmez bu dünya…
Değmez bu dünya…

Müslim OĞUZ