Emir Şıktaş: DERER BAŞKASI

DERER BAŞKASI

Bin bir meşakkatle dikip büyüttüm,
Güller yetişince derer başkası.
Gözümden sakınıp, nöbetler tuttum,
Diller ötüşünce derer başkası.

Beyaz gülüm yedi verirdi yazın,
Şimdi bir gül açmış olunca güzün,
Koparırlar diye gönlümde sızın,
Eller yatışınca derer başkası.

Kırmızı gül yine küsmüş hayata,
Güze inat açmaz asla ve kata,
Güzler mi erkenci, bende mi hata?
Yeller barışınca derer başkası.

Sarı gülüm çok nazlıdır baharda,
Bad-ı saba gibi doğar seherde,
Yaz gelince diken dolar, kahırda,
Kollar sarışınca derer başkası.

Pembe güller yazı sevmez güz açar,
Gönlü kimde? acep kimden söz açar?
Bir çift gülü seher vakti tez açar,
Yollar buluşunca derer başkası.

Emek verip, Bülbül gibi severim,
Ben bağbanım, güller olur yaverim,
Ömür geçti şimdi bir derbederim,
Dallar oluşunca derer başkası.

Sarardı ayvalar, benzerler bana,
Ömür güze dönmüş, de Emircan’a,
Gül dermesi kaldı başka mihmana,
Seller kavuşunca derer başkası

9.10.2021 Emir Şıktaş