Hacer Görhan: KAYIP-5

KAYIP-5

        Aradan bir hafta geçmişti. Bir haftadır Bade odasından dışarı çıkmamıştı. Son yaşadığı olaydan sonra artık olanları kaldıramıyordu. Ailesi ona neler olduğunu merak ediyordu. Fakat o hiçbir şey anlatmamakta kararlıydı. Halbuki bir hafta öncesinde her şey iyi olmaya başlamıştı. Bir şekilde hayata tutunmuştu. Okula gitmişti. Fakat dönüşü kötü olmuştu. O günden beri odasından dışarıya adımını atmamıştı. Hiçbir şey yemiyor, olanlarla ilgili hiçbir şey söylemiyordu. Evdekiler bu durumuna çok üzülüyordu. Babası her gün odasına gidiyor onunla konuşmaya çalışıyordu ancak Bade konuşmak istemediğini söylüyor ve odadan çıkmasını istiyordu. Babası onu bir pedagoga götürmek istemişti fakat Bade buna da karşı çıkmıştı. Babasının yapabileceği bir şey kalmamıştı. Çaresizce kızının olanları anlatacağı günü bekliyordu.

      Bade yaşadığı şoku üzerinden atamamıştı. İstemeden bir cinayete tanık olmuştu. Adam kadını öldürürken hiçbir şey yapmadan öylece cinayeti izlemişti. Bunun pişmanlığı zaten içini yakarken aslında aklına takılan bir şeyler vardı. Böyle iğrenç bir olayda katilin aldığı zevke inanamıyordu. “Bir insanı öldürmek bu kadar zevkli mi?” diye soruyordu kendine. Yaşadıklarını bu kadar kolay kabul edemezdi. Annesi gibi o kadında ölmüştü. Belki onunda çocukları vardı. Şimdi onlara ne olmuştu? O cani katil onları da mı öldürmüştü? “Belkide en iyisi anneleriyle birlikte ölmektir. En azından çocukları bizim gibi annelerinin arkasından bu kadar üzülmemiş olur. Belki öbür dünyada rahat ederler, hep birlikte olurlar.” Aklına sürekli böyle şeyler geliyordu. Ne yapacağını iyice şaşırmıştı. Kafası allak bullak olmuştu. Doğruyu düşünemiyordu. Birilerinin yardımına ihtiyacı vardı ama kimseyi kendine yakın görmüyordu. Sadece annesini istiyordu. Ama o artık yoktu ve başının çaresine bakması gerekiyordu. Aslında en doğrusu pes etmekti. Zamanı gelince buna bir son verecekti. Çünkü daha fazla acı çekmek istemiyordu. Kafasına koydu. Fırsatını bulduğu anda bu hayattan kurtulacaktı. Ama önce ailesine gizlice veda etmesi gerekiyordu.