Coşqun Rüstemov:AYIN ŞAHİTLİĞİ

AYIN TANIKLIĞI 

Bu gece bu aya birkaç göz bakır.
Gibi eğri bakır, gibi düz bakır.
Hem sevgi hem hicran, dolu yüz bakır.
Bir evde gibi son nefesin verir,
Bir evde de bebek dünyaya gelir.
Gibi son nefeste o an gelişir,
Kimleri de masum, ömrü terk edir.
Dünyaya gelmeden, dünyadan gidir.
Bir evde aile küsüp karışır,
Bir evde küsənlər gelip barışır.
Hayat öz bendinden ara bir taşır.
Gah iki sevgili eyvanda sessiz,
Oturup umudle ayı seyr edir.

Gah da ayrı kesler yalnız, sevgisiz,
Dönerek geçmişe hayale gidir.
Bir gecede giden bu son nəfəsmi?
Bu ölen insanlar iyi, kötümü?
Doğulanlar nasıl iyimi gören?
Peki onlar büyüyüp ne olacaklar?
Kimleri ömrünü hey bada veren.
Kimleri qeyrətlə yaşayacaklar.
Bir bağda gül açar, birinde solur.
Bir anlık gecede, boşalır dolur.
Ay yıldız nelerin tanıkı olur.
Oturmuş bu gece ey Coşkun, sessiz.
Nedir düşündüren seni hey qəliz?
Düşünürsek hayatın her hikmetini,
Bir anlık gecenin rivayetini.

Azərbaycan türkcəsində

AYIN ŞAHİTLİYİ 

Bu gecə bu aya neçə göz baxır.

Kimi əyri baxır, kimi düz baxır.

Həm sevgi həm hicran, dolu üz baxır.

Bir evdə kimi son nəfəsin verir,

Bir evdə də körpə dünyaya gəlir.

Kimi son nəfəsdə o an dirçəlir,

Kimi də günahsız ömrü tərk edir.

Dünyaya gəlməmiş dünyadan gedir.

Bir evdə ailə küsüb qarışır,

Bir evdə küsənlər gəlib barışır.

Həyat öz bəndindən ara bir daşır.

Gah iki sevgili eyvanda səssiz,

Oturub ümüdlə ayı seyr edir.

Gah da ayrı kəslər tənha sevgisiz,

Qayıdıb keçmişə xəyala gedir.

Bir gecədə gedən bu son nəfəsmi?!

Bu ölən insanlar yaxşımı pismi?!

Doğulanlar necə yaxşımı görən?!

Bəs onlar böyüyüb nə olacaqlar?

Kimləri ömrünü hey bada verən.

Kimləri qeyrətlə yaşayacaqlar.

Bir bağda gül açır birində solur.

Bir anlıq gecədə boşalır dolur.

Ay ulduz nələrin şahidi olur.

Oturmuş bu gecə ey Coşqun, səssiz.

Nədir düşündürən səni hey qəliz?

Düşünsək həyatın hər hikmətini,

Bir anlıq gecənin rəvayətini.