BÜYÜK HAZÎNE

Bir vatanın maddî değeri yanında ruhânî bir kudsiyeti olması ve yer yer mukaddes isimlerle süslenmesi, bizim târihimizi de renklendiren hâdise olmakla beraber, yalnız bize mahsus değildir. Batı medeniyeti milletleri bu mevzuda hatta mübâlağalı davranmışlardır. Avrupa’da hatta Amerika’da adım başına Saint, Sainte San, Santa v.b. (azîz) adlarıyla tanınmış sayısız vatan köşesi vardır: Saint Jean, Saint Pierre, Saint Marie (Santa Maria), böyle binlerce isimden yalnızca birkaç tânesidir. Biz, memleketimizdeki Ahî Mes’ud adını bile gülünç bir şekilde Eti Mesgut yaparken, onlar, yine bizim memleketimizde açtıkları mekteplere bile Saint-Benoit, Saint-Michel, v.b. gibi adlar koymuşlardır.

Büyük bir millet için hiç şüphesiz, bugünkü Türkiye de yine servetlerin en azîzi, vatanların en mukaddesidir.

Evet, her vatan, din veya millet büyüklerinin adlarıyla değerlenmiş, aziz hazînedir. Fakat yeryüzünde bir vatan vardır ki şu son asır içinde bu hazîneyi bol keseden harcamaya kalkanların elinde kalmıştır.

Bu vatan Türkiye’dir.

Türkiye’de vatan ve millet denilen hazîneleri bol keseden harcama hâdisesi, ne acı tecellîdir ki, Hürriyet ve meşrûtiyet fikirleriyle berâber başlar. Hürriyet ve meşrûtiyet fikirleri, bir takım had bilmez ve gözü dönmüş ihtiras adamlarının dilinde millet kandırıcı bir slogan olur ve aynı adamların elinde bir kırbaç lisânı alır :

Hürriyet inkilâbı olan vak’adan beri

Gurbette hür, vatanda esîriz, zavallı biz!

 diyen şâirimizin, bu ateşten mısrâlarına hak kazandırır.

Nihad Sâmi BANARLI

Devlet ve Devlet Terbiyesi, 2.baskı, s: 202-203