ABDURRAHİM KARAKOÇ: İNSANLARIN DRAMI

İNSANLARIN DRAMI

Hilkatten bugüne her ne çektiyse,
Zekâsı kıtlardan çekti insanlık.
Hazar zamanıysa, sefer vaktiyse,
“Gel”lerden, “git”lerden çekti insanlık.

Putçular put dikip dünyalar vurdu,
Tezahürat arttı, tefekkür durdu.
Firavun emretti, Nemrut buyurdu,
Yürüyen putlardan çekti insanlık.

Küfür gemisinde hep kürek çeken,
Etrafa iftira tohumu eken.
Kula kulluk için yarışa çıkan,
Tasmalı itlerden çekti insanlık.

Aferine göbek atan, oy atan,
Hatasını sevap diye dayatan.
Masum gönüllere girip boy atan,
Zararlı otlardan çekti insanlık.

Gün geçmedi üç beş Nemrut türedi,
Kötü günler kötülere yaradı.
Yitirenler yanlış yerde aradı,
Hitler’den, bitlerden çekti insanlık.

ABDURRAHİM KARAKOÇ