SULTAN KÜNTAŞ: BENİM YERİM NERESİ?

BENİM YERİM NERESİ?

İnsan bazen,kafasını dinleyebileceği; sessiz, sakin, huzurlu bir yer arar. ruhunu ferahlatacak, içine serinlik dolduracak, rahat edilebilecek bir yer. gün içinde yaşadığı bunaltıcı olaylardan, sinir ve stresten bir an olsun, kurtulup huzur bulmak için...

İşte tam da böyle bir okul gününün, yorgunluğun, stresin ve öfkenin sonunda eve geldim. evde çatacak, sinirimi boşaltacak insan arıyorum, biraz olsun rahatlamak için. ta ki aklıma dalları evimin tepesine kadar uzanan ve orada serin bir gölge oluşturan yemiş ağacımız gelene kadar... hemen hiç vakit kaybetmedeniçeri girdim. üzerimi değişip,kendime tavşan kanı bir bardak çay doldurup yukarıya çıktım. çayımı yudumlarken oturdum biraz, ayaklarımı duvardan aşağıya sarkıtarak. güneş henüz tam olarak batmamış, tepede sayılırdı. yine de görülmeye değer bir manzaraydı doğrusu. etrafım yemyeşil ağaçlarla çevrili, nereye kafamı çevirsem irili ufaklı ceviz, zeytin, yemiş ve çam ağaçlarıyla göz göze geliyorum.

Nihayet çayımın son yudumunu aldım... şimdi sıra geldi bulunduğum ortamın en güzel kısmına... uzun dallarıyla yukarıya kadar uzanan yemiş ağacının yapraklarının altına, ayakkabılarımı başımın arkasına koyup, sırtüstü uzandım. aman Allah'ım o ne serinlik,o ne rahatlık öyle. bir yandan yaprakların arasendan ışığını süzen güneş gözlerimi alırken, bir yandan rüzgar sanki güneşin yakıcı etkisini azaltmak için, yine yaprakların arasından eserek serinletiyor beni bu sıcak günde. aynı zamanda bütün günün yorgunluk, sinir ve stresini de beraberinde götürüyor hani. Bu beni öylesine rahatlatıyor ki...

işte tam böyle bir anda, kulağımda hafif sesli ağır bir müzik ve tadına doyulmaz bu manzara karşısında, uyku ile uyanıklık arasında gidip geliyorum. Ha uyudum, ha uyuyacağım, birden bambaşka bir ses ilişiyor kulağıma. Seslenen annem, beni çağırıyor. Meğer güneş çoktan batmış, hava kararmaya başlamış ve de yemek vakti gelmiş. O sersemlik ve rahatlığın verdiği huzurla iniyorum aşağıya annemin yanına. Ama aklım hep, o biki dakika önceki ferahlatıcı ve huzur verici, bana ait olan özel yerimde...  Benim yerim...!