RUS EĞİTİM SİSTEMİ ÜZERİNE-3-

~~RUS EĞİTİM SİSTEMİ ÜZERİNE-3-
Daha önceki iki yazımda Rus eğitim sisteminde gözlemlediğim farklılıkları ve bu farklılıkların Rusların gelişimine ne derece katkıda bulunduğunu anlatmaya çalıştım. Üçüncü ve Rus eğitim sistemi ile alakalı bu son yazımda ise Türk eğitim sisteminde ne gibi değişiklikler yapmamız gerektiğini Rus eğitim sistemi üzerinden siz değerli okuyuculara anlatmaya çalışacağım
Türk-Rus eğitim sistemi kıyaslamasına baktığınızda göze çarpan önemli hatalardan birisinin Türkiye’de öğrencilerin tabiri caizse bir cam fanus içerisinde yetiştirildiğini söyleyebilirim. Mesela Rusya’da ortaokuldan itibaren öğrenciler cinsiyet fark etmeksizin yarı zamanlı( part-time) olarak belirli işlerde görev alırlar. Çalıştığım lisede bazı erkek öğrenciler belediyenin park ve bahçeler müdürlüğünde kazı işinde görev alırdı ki hepinizin de bildiği üzere kazı işinin pek kolay bir iş olduğu söylenemez. Bu öğrencilere nedenini sorduğumda aile ekonomilerine katkıda bulunmak istediklerini ve en azından kendi harçlıklarını çıkarmaları gerektiğini söylediler. Aslında şu konunun altını çizmekte yarar var bu dediğim öğrenciler özel lisede eğitim alıyor ve hemen hepsi zengin ailelere mensup ama gene de aileleri onlara harçlık vermeyerek onların çalışmasını ve hayatı öğrenmesini teşvik ediyor. Peki Türkiye’de durum nasıl? Bırakın çocuklarımızın harçlıklarını çıkarmaları için onları çalışmaya zorlamayı neredeyse onların lüks ihtiyaçlarını karşılayabilmek için ebeveynler ek iş bulma çabasında oluyor,  dahası çocuklarımıza o derece yapay bir ortam hazırlıyoruz ki gerçek hayatla yüzleştikleri anda itibaren,  sudan çıkmış balığa dönüyorlar. Buna örnek vermek gerekirse çevrenize bakmanız yeterli hemen hemen her esnaf yanına eğitmek için çırak ararken nasıl oluyor da işsizlik yüzde 10.2 oluyor?
Bir diğer önemli husussa vatan sevgisidir. Rusya’da çok farklı kreşlerde ülkemi tanıtmak adına kültür elçiliği görevinde bulundum ve bu kreşlere gittiğinizde hayran kalmamanız mümkün değil. Her çocuğa küçük yaştan itibaren Rusya federasyonundaki devletleri ve ülkelerini sevmeleri gerektiği mükemmel şekilde anlatılıyor. Zaten bu yüzden Rusya’nın içerisinde herhangi bir bağımsızlık talebi olan Millet göremezsiniz. Bunun en somut örneğinin Tataristan olduğunu söyleyebilirim. Tatarların çoğu kendilerine ait dilleri olmasına rağmen Rusça konuşur, ayrıca Müslüman’dırlar ama Rusya’ya o derece bağlılar ki  Putin Rusya’nın silikon vadisini (Innopolis) buraya kuracak kadar Kazana güvenirler. Peki  bu durum Türkiye’de nasıl? Biz vatan sevgisini çocuklarımıza ne kadar verebiliyoruz? Aslında bu soruyu şöyle sormak lazım, çocuklarımıza vatanımızı sevdirebiliyor muyuz? Maalesef vatan sevgisini dahi ideoloji kavgasına kaptırmış durumdayız. Eğer sol ideolojiye göre yetişmişsek sadece bizim ideolojimizi benimseyenleri ve o ideolojiyi benimseyen yönetimi seviyoruz ya da sağcıysak sadece fikrimizi benimseyenleri ve o fikri benimseyen yönetimi takip ediyoruz. Daha da kötüsü bu sınırların dışında olan ne varsa doğru dahi olsa kabul etmiyoruz. Peki, bu şartlar altında bu peşin hükümlerle çocuklarımızı nasıl vatansever olarak yetiştirebiliriz ki? İdeolojimizin benimsemediği herkesi ya da her fikri öcü gösterdiğimiz takdirde bir ülkede nasıl birlik kurulur( dahası birliğe ne kadar ihtiyacımız varken) çocuklarımıza nasıl vatan sevgisini verebiliriz? Bence,  eğitim sistemimizde çocuklarımıza vatan sevgisini öğretmek öncelikli olmakla birlikte, insani ve kendimizi ait değerlerimizi gözden geçirmemizde yarar vardır.
Hasan Ali KURT