RABİA AKSU: ALIŞMAK ZORUNDAYIZ

  ALIŞMAK ZORUNDAYIZ

Çin bambu ağacını bilmeyeniniz yoktur herhalde. Yıllarca toprağın altında kök salıp büyüyen, sonra birden bire çok uzun bir yüksekliğe ulaşan, destansı Çin bambu ağacı…

Hikâyenin ya da çevrebilimin bu kısmını bildiğinize eminim. Fakat bilmediğiniz bir nokta var. Çin bambu ağacı, kendini gün yüzüne çıkardıktan sonra, yedi yıl boyunca için için kendini çürütür. Bazı efsaneler, bunu yapışının ‘çürütmenin’ önemli bir nedeni olduğunu açıklar. Efsanelere göre ağaç, köklerini yani çocuklarını, korumak adına kendini feda etmektedir. Fakat bu yok oluşu ne kökleri (çocukları) ne de etrafındakiler fark etmemektedir. Yedi yılın sonunda, o muhteşem Çin bambu ağacı yok olur biter.

Yıllar boyunca birileri -daha doğrusu ailesinden birileri- için hep mücadele veren büyük babam Hüsamettin AKSU,  ne yazık ki kendisi için pek fazla çaba gösterememiştir. Ya farkında değildi -ki bu imkânsız- ya da artık vakit geldi demişti. Hiç beklenmedik bir anda ya da benim hiç beklemediğim bir anda bizden ayrıldı. Nedenini bilmiyorum ama onu son kez göremedik bile. Arkasından, hayattayken bıraktığı dostlukların izlerini taşıyan çok güzel bir taziyesi oldu. Kimilerine göre şu an bunları söylemem doğru değil belki de ama pek yakın bir torun Büyükbaba ilişkimiz de yoktu. Lakin onun eksikliği, herkesten çok etkiledi beni. Ailemizin Çin bambu ağacı, bana göre o’dur, diye düşünüyorum…

Her taziye gibi bu taziyede de içten olmayan gözyaşları doluydu ortalık… Bu insanlarla da yaşamayı öğrendik…

Senden bize kalan en büyük hediye, büyükbaba; bazen mutlu, bazen kızgın, bazen kırılmış, ama hep bir arada, ayrı düşmeyen bir büyük ailedir. Aile birliği hakkında verdiğin öğütler de diğerleri gibi aklımızın hep bir köşesinde yerini koruyor. Ailemizin ne kadar büyük olduğunu düşünürsek bu öğütleri gerçekleştirmenin de bayağı zor olduğunu söylemek zorundayım. Beraber, çok güçlü bir aile olduğumuz da bir gerçek. Gidişin aramızdaki birçok insana ve bize ibret oldu. Sana beslediğimiz bütün duygularla kalbimizde olduğunu bilmelisin… Seni çok özlüyoruz.

Sağlığın da seninle bunları konuşmadık; bütün bunları sen gitsen de hissetmekten vazgeçmeyecek, senin adını taşıyan, seni taşıyan ve yaşatan, yaşatmaya çalışan kocaman bir aile bıraktın. Bu aileyi iyi ya da kötü sen kurdun. Senin kurduğunu devam ettirmekte bizim görevimizdir.

Gözün arkada kalmasın, biz senin torunların, senin çocuklarınız. Seni hep hatıralarınla saklayacağız. Terazinin önünde buluşacağımız güne kadar... ALLAH'A ısmarladık.

02/08/2015               Rabia AKSU