İREM KANDEMİR: AŞK'IN MİLLETİ VAR MIDIR?

                                            AŞK'IN MİLLETİ VAR MIDIR?

İREM KANDEMİR

           Her insan birbirinden farklıdır az ya da çok.

Hepimiz farklı kişiliklere, inançlara,milletlere,ten renklerine,cinsel yönelimlere sahip olabiliriz.Bu bizi birbirimizi yargılamaya ve farklılıklara saygı duymamaya sevk etmemelidir.Sırf bir insanı Müslüman olduğu için aşağılamak ve inançlarını yargılamak ne kadar ne kadar yanlışsa bir Hıristiyan'ı, Budist'i yada bir Ateist'i bu nedenler yüzünden aşağılamakta aynı derecede yanlıştır. Herhangi birisi dini inancı yüzünden suçlanmamalı, farklı düşüncelere sahip insanlar birbirleriyle saygılı bir şekilde fikir alışverişinde bulunabilecek kadar ya da en azından karşılarındaki insanın dini görüşüne saygı duyabilecek seviyede hoşgörüye sahip olmalıdır.

Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 66. maddesine göre "Türk Devleti'ne vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türk'tür.". Peki biz niye hala insanları ırkları yüzünden ayırmaya çalışıyoruz? Ne önemi var ki. Çerkez'de, Laz'da, Kürt'te, Arap'ta ya da başka ırktan olan herhangi birisi bizimle aynı topraklarda yaşıyorsa ve ülkesini seviyorsa bunların değermi, var mıdır?

Biz yüzyıllardır aynı ülkede yaşamıyor muyuz ve birbirimize kardeş değil miyiz? Niye birbirimizi dışlayıp birbirimize zarar veriyoruz? Öyleyse farklarımız bizi düşman mı kılıyor yoksa? İnsanlar nasıl doğacaklarını seçemez ve hepimiz bunu biliyoruz. Peki, niçin sırf ten renkleri bizimkinden farklı olduklarından dolayı insanları küçümsüyoruz ve başkalaştırıyoruz? Bize de bunlar yapılabilirdi, bizde bunları yaşayabilirdik.

Bizi üstün kılan ne var ki?

Ezilen olmadıkça ezmek kolaydır. Belki de bu zihniyetin ardına sığınıyoruzdur. Aşkın cinsiyeti var mıdır?

Aşk iki insanın birbirini sevmesi değil midir? Bir erkek ve bir kadının el ele tutuşması bizi rahatsız etmezken iki erkeğin ya da iki kadının el ele tutuşması bizi neden rahatsız ediyor? Sırf farklı oldukları için mi onları yargılama hakkını kendimizde buluyoruz? Olayların içinde bulunmadan yorum yapmak kolaydır oysa. Peki ya biz bunları yaşasaydık, o zaman aynı şekilde düşünebilir miydik? Hiç bu soruları kendimize soruyor muyuz? Empati kurmaktan aciz insanlar sadece birbirine hoşgörüsüz bir şekilde yaklaşır. Yoksa bizde mi empati kurmaktan yoksunuz? Başkalarını eleştirmek insanın kendini eleştirmesinden kolaydır. Her insan birbirinden farklıdır ve bu farklarımız bizi biz yapar. Herkes birbirinden farklıyken birbirimize saygı duymayı öğrenmeden nasıl birlikte huzur içinde yaşayabiliriz ki? Farklı olduğu için insanları dışlamak yerine hoşgörülü davranmalı, farklılıklarıyla insanları kabul etmeliyiz ve farklı olduğunuz için kendinizi sakın kötü hissetmeyin. Farklı olmak, evet zordur. Ama farklarımız bizi biz yapar ve hiç kimse aynı değildi.

 Umuyorum ki bir gün bugün olan tüm olumsuzluklara, hoşgörüsüzlüklere, aşağılamalar ve en önemlisi tüm farklarımıza rağmen kardeşçe, saygılı ve huzurlu bir şekilde yaşamayı öğrenebiliriz. Ancak o zaman insanca yaşamayı tam olarak başarabiliriz.