FURKAN KOCAASLAN: BİR FOTOĞRAFIN ANLATTIKLARI

                                                                   BİR FOTOĞRAFIN ANLATTIKLARI

Bazen kelimelerin bir araya gelip de anlatamadığı şeyleri, duyguları sadece bir fotoğraf anlatır.

Gerçekliği, tüm çıplaklığıyla bir fotoğraftan daha iyi ne anlatabilir?

Bazen bir haykırışın, bazen ölümün, bazen buram buram bir hüznün, bazen tarihin tozlu sayfalarının bir belgesidir fotoğraflar. Çok şey anlatırlar bizlere.

Çok acılar, katliamlar yaşandı yeryüzünde ve o anları bize en iyi, çekilmiş fotoğraflar anlattı.

İşte kelimelerin sustuğu, bir fotoğrafın çok şey anlattığı anlardan biri. Mutlaka bir yerde gözünüze takılmıştır bu fotoğraf. 1994 yılının Mart ayında Sudan yakınlarında çekilmiş.

Afrika’daki içler acısı durumu ortaya koyarcasına, gerçekleri  insanın yüzüne çarpan bir fotoğraf.

Umutsuzca yerde yardım bekleyen bir çocuk ve hemen yakınında onun ölümünü bekleyen, pusuya yatmış bir akbaba.

Fotoğrafın sahibi Kevin Carter isimli fotoğrafçı. Kevin Carter 1994 Mart ayında çektiği bu fotoğrafla Pulitzer ödülünü almıştı. Ancak bu ödül ve sonrasında gelen şan, şöhret onun için hiçbir anlam ifade etmiyordu ve vicdan azabı duyuyordu. Nitekim bu fotoğrafın verdiği psikolojiye, vicdan azabına dayanamayarak 3 ay sonra intihar etti. Geride bıraktığı mektubunda ‘’ Çocuğu kurtarabilirdim, makinamı bırakıp onu kucağıma alıp yardım çadırına götürebilirdim. O an sadece gazeteci olduğumu düşünüyordum. Şimdi ise önce insan olduğumu…’’

Son sözleri bunlardı gazeteci Carter’ın. 3 aylık çektiği vicdan azabına dayanamayıp intihar etmeyi seçmişti. Maddi kazançlar, onun vicdan azabını yok edememişti.

Gerçekten öylesine etkileyici bir fotoğraf ki, Afrika’daki açlık ve sefaletle ilgili onlarca film çekilse ve kitap yazılsa yine de sadece bu fotoğraf kadar etkileyici olmazdı.

Sadece bir fotoğraf çok şey anlatır.