Emir Şıktaş: DOSTLARA GİTTİM!.

DOSTLARA GİTTİM!.

Yürek yangınına çare bulmaya,
Başım sıkışınca dostlara gittim.
Akılsız başıma akıl almaya,
Yanıp tutuşunca dostlara gittim.

Hakkı söyleyeni takdir etmeye,
Kabul etse dergahın da yatmaya
Uyku tutmaz şu gönlümü gütmeye,
Eller yatışınca dostlara gittim.

Allah’a eğilir cefakar başım,
Nesebi neyleyim, dostum yoldaşım,
Dünya da mal, mülkle olmadı işim,
Gönül barışınca dostlara gittim.

Bazen de dost dedim yatan yılana,
İnledim, haykırdım, duyan uyana.
Sağır duymaz, kör de yazdı oyana,
Hesap karışınca dostlara gittim.

Felek de itibar etmedi bana,
Diş bileyen varmış emanet cana,
Yalan dünya, ta Adem’den buyana,
Kardeş savaşınca dostlara gittim.

Dostun vefasızı ömür törpüsü,
Sadık dostlar olur gönül köprüsü,
Sır küpü, candan dost olsa hepisi,
Ezilip, pişince dostlara gittim.

Şafağı sökünce zifir geceler,
Aydınlanır, bir delildir heceler
Emircan, borusu eğri bacalar,
Düzle yarışınca dostlara gittim.

02.02.2021 Emir Şıktaş