ANAMIN ÇİÇEKLERİ

ANAMIN ÇİÇEKLERİ

Cevahir TANRIVERDİ


Nazını çekersin her an, her zaman,
Aşkınla büyütüp sen çiçekleri.
Koruyup rüzgardan, kardan, yağıştan
Kaygı gösterirsin bir anne gibi.

Diyorsun : “çok hassas olur çiçekler,
Sevgiyle tokunup duyasın gerek.
Bir soğuk bakıştan sola bilirler,
Bir çiçekle çiçek olasın gerek.”

Sabrla dayandın hizmetinde sen
Yedi yıl bekledin açan çiçeği.
Çocuk annesine sığındığı tek
Sevgine sığındı çiçekler senin.

Duydun bir bakıştan dertlerini de,
Bu kadar hassaslık nedir, ay ana?
Bir gülün yaprağı titredikce sen
Bir yürek titretdin her bakışında.

Diyorum, dünyada savaş yaratan
Bir yürek taşıya hey senin gibi.
Bir çocuk yüreğe mermi tuşlayan
Hiç düşünüyormü o bebekliği.

Senin ellerinle çiçek də biter
Hiç çiçek görmeğen bir taşın üstde.
Bu dünya mermisiz yaşaya bilir,
Ağaçsız, çiçeksiz olar can hasta.

Keşke, ellerinle gülüstan ola
Taş gibi gezinen yürek yerine.
Toprağın yüzüne insanlık doğa,
Yüzü hep sevinçle güle yerin de.

Nasıl seviniyor o hassas kalbin
Her yeni açılmış görse çiçeği.
Anne, onlar sana bir evlat olmuş
Yuvadan kızların gelin göçeli.

 2019