ELİF AKDOĞAN YAZDI: TESADÜF ET

TESADÜF ET

tesadüf et ansızın kalbime
gör bak nasıl da batmış derine

hisler bir bir saplanırken hayata
çalıştım dimdik kalmaya ayakta
geceleri dolandım durdum yatakta
benden kaçan koyunları saydım

tesadüf et ansızın kalbime
gör bak nasıl da kaçmış kendinden

düşünmekten nefes alamadığımda
istemsizce geldi yaşadıklarım aklıma
boşladı gözlerimden yaşlar usulca
aktıkça çözüm bulacakmışım gibiydi

tesadüf et ansızın kalbime
gör bak nasıl da küsmüş herkese

yalnız kalmaktan korkuyormuşum ben
yalan değil, belki de buna sebep biraz sen
dönüp baksaydın arkana biraz daha erken
ayakta kalabilirdim, yapabilirdim o an

tesadüf et ansızın kalbime
gör bak nasıl da kaçıyor dostlarından

kendimi üzdükçe çevreme yansıttım
bunu ben hiç istemedim
pişman olunca onlardan kaçtım
ya da ansızın role büründüm

tesadüf et ansızın kalbime
gör bak nasıl da kaybetmiş aslını

özümde iyi biri olduğumu düşünürdüm
bir bir herkesi kırınca fark ettim
ben daha kendime hakim olamadım
insanlar bana niye dayansın ki

tesadüf et ansızın kalbime
gör bak nasıl da bağlanmış geçmişe

takılı kaldım kısa zaman diliminde
yaşamaya başladım orada kendimce
beni oradan uzaklaştırmaya çalışan herkese
kızdım, kırdım yine batırdım

tesadüf et ansızın kalbime
gör bak nasıl da hatalar yapmış

iyiyi kötüyü kaybettim kendi dengemde
kalmamıştı terazimde bir doğruluk belki de
hatalar ağır gelince battım ta en dibe
toparlayamadim bir yerden sonra

tesadüf et ansızın kalbime
gör bak nasıl da vazgeçmiş aşktan

aşık olmayı severdim eskiden
bu kadar acı beklemedim ben
vazgeçtim ama daha çok erken
tükendim, hissedemiyorum kalmadı
ELİF AKDOĞAN