ANNE

ANNE

Doğulup dünyaya göz açan günden,
Uykusuz gecenin nedeni oldum.
Geceden sabaha ninni söyledin,
Bense tatlı-tatlı uykuya daldım.

Bin bir zahmet ile büyütdün beni,
Bir kere “of” deyip, bıkmadın, anne.
Mutlu olayım diye, dualar ettin,
Kendini ben kadar sevmedin, anne.

O kadar zahmetin varki omzumda,
Borcunu nasıl öderim, anne.
Yanlışım için azarladığında,
Lal olup, karşında dinemem, anne.

Ömrünü ömrüme feda ettin sen,
Cefamı çekerek yaşlandın, anne.
Kalbim kırılıp da, ağladığımda,
Bana bu dünyada sen yandın, anne.

Ağaran saçların ömrümün gamı,
Ne olur yaşlanma, genç kal sen, anne.
Büyüyüp, yaşlansam yine de beni,
Bebek gibi, kollarına al, anne.