BENDEKİ BENİ BANA VERMEK İÇİN ‘GEL EY SEVGİLİ’

BENDEKİ BENİ BANA VERMEK İÇİN ‘GEL EY SEVGİLİ’

Mevsim çetindir, spilin ayaz sabahlarında vurgunluğum,

Gökten rahmet tecelli etsin avuçlarımdan alnıma,

Bütün diziler hizaya gelsin, serilerle alkışa,

Bendeki beni bana vermek için ‘gel ey sevgili’

Beni gören mecnunların sigma selamına uzanmış,

Sitemkar bakışları yitiğime acımış aşkı-gahında,

Ebabil kuşları uzaktan kanat çırparmış hayalimin gölgesine,

Bendeki beni bana vermek için ‘gel ey sevgili’

Tanyerinin ağarmasıyla uyanır, fonksiyonlarımın limiti,

Her biri sürekliliği taşır signumun mehtaplı akşamlarına,

Med-ceziri aşka getiren hüzün, bensiz kritik noktalarında,

Bendeki beni bana vermek için ‘gel ey sevgili’

Güneşin batışında siperim, analitik düzlemin bütün cephelerinde,

Bir uğultu sürükler ümitlerimi, bahar kokan koninin ta tepesine ,

Menfezinde haykırır hücrelerimin vektörleri neden ölümsüzleştiklerini,

Bendeki beni bana vermek için ‘gel ey sevgili’

Gecenin dördü başkadır, ağlamaklı yanı başımda,

Karanlığın dili çözülmüş sayının sıfıra bölümünde,

Doğruların demetinde kirpiklerim yüreğime uyansa da,

Bendeki beni bana vermek için ‘gel ey sevgili’

En iyi hasreti karıncalar bilir, baharı beklerken yuvalarında,

Bakışları güneş ısıtır hayalin özlemle kucaklaştığı yerlerde,

Öyle bir yer ki gökkuşağı uzay teoremlerinin arakesitinde ,

Bendeki beni bana vermek için ‘gel ey sevgili’

Çembersel bakışlarımın türevlenişi geçmişi geleceğime taşımakta,

Her hatırlanışın isyanıdır, gökteki yıldızların gülümseyişi,

Bir gün gözlerimin ta içine bak ölüler neden alnımda ayaklandıklarını,

Bendeki beni bana vermek için ‘gel ey sevgili’

Yeminim olacak sırlarımla, ayaklarının izini başıma taç ederek,

Kış uykusundaki ters trigonometrik fonksiyonları da alarak yeniden bahara,

Sevincim ayaklanacak Everest ‘in yamaçlarında integrali çizerek ,

Bendeki beni bana vermek için ‘gel ey sevgili’

07.01.2008/Mehmet Emin AVCI