AYÇA DURAK:YÜRÜRKEN

YÜRÜRKEN

AYÇA DURAK

Kulağımda kulaklıkla yürürken yolu uzatmak bilerek, 
Rüzgarı yüzümde hissetmek, 
Seni düşünmek... 
Neden çarpmaz ki arkamdan gelen araba bana? 
Bu iyiliği niye yapmaz? 
Bu hayattan beni neden kurtarmaz? 
Çok canım acıyor sevdiğim, Çok... 
Yürümeye bile dayanamıyorum. 
Oturdum bir apartmanın merdivenlerine bekliyorum.
Apartmana girip çıkıyor birileri aldırmıyorum.
Bekliyorum.
Neyi?
İmkansızı...
Sanki şu köşe başını döneceksin gibi.
Hep oraya bakıyorum.
Gelip ellerimden tutarak beni kaldıracakmışsın gibi oturduğum yerden.
Çekecekmişsin bu sonsuz karanlığın içinden.
'Tamam ben yanındayım artık, üzülme' diyecek ve bana sımsıkı sarılacakmışsın gibi...
Gecenin bu saatinde geçmeyeceksin bu semtten. 
Ellerimi tutup kaldırmayacaksın beni.
Güneşin doğmasını sağlayamayacaksın, hep karanlık olacak.
Asla yanımda olmayacaksın.
Sarılmayacaksın bana.
Ama ben hep bekleyeceğim seni sevdiğim...
Hep sana yazacağım şiirlerimi.
Hep seni seveceğim.
Hiç sevmeyecek olsan da sen beni...