APTAL KUTULAR: Merve Nur SEYMEN

Bir aşktır almış başını gidiyor. Çok seviyoruz onlarsız yaşayamıyoruz. Bağlıyız, bağımlıyız. Evet, sizde biliyorsunuz gizli saklı değil bu. Bilgisayar aşkı, telefon aşkı, tablet aşkı vs. vs. Yani demek istiyorum ki teknolojiye aşığız. Üretim amaçlı olmayan, sadece tüketimi körükleyen bir aşkın esiriyiz. Hatta bir uyuşma, bir köleleşmekten bahsetmek bile mümkün görülebilir.

Gecemizi gündüzümüze katıyoruz, fedakârlık ediyoruz, sözde. Sorduğumuzda ‘’Ne yapıyorsun. Kocaman bir hiç… Face’ de takılıyorum. Sen ne yapıyorsun. Tablete güzel bir oyun indirdim, onu oynayacağım.’’ Evet, gülüyorsunuz belki, ama son zamanlarda kurduğumuz cümleler bunlar. Yakında bunları da elimizden alacak teknoloji. Kıymetini bilmek gerekir.

Uzun uzadıya felsefe yapmayacağım sizlere. Sadece şunları bilmeniz yeterli. Biz insanız, dünyayı bizim için yaratmış yaradan,  gezmek için, öğrenmek için, tanımak için. Okumak için, yazmak için. Konuşmak, anlatmak, dinlemek için. Evet, teknoloji de bizim için.  Teknolojinin esiri olmak ya da bir eş tanımlaması olan bağımlılık bizim için değil.

‘’ Önceden bilgisayar mı vardı’’ der eski topraklar.’’ Biz kendi imkânlarımızla çabalardık.’’ Bir tuşa basıp hallolmazdı bizlerin işleri. Söylemleri duyar gibi oluyorum. Onlar zararlılara kaşı mücadele ederlerdi. Bizler de kendimize zarar veren davranışlardan kaçınmalıyız.

Hiç sohbet ettiniz mi onlarla? Etmediyseniz edin derim. Tecrübelerden yararlanmak, farklı dünyaları tanımak, neler istediklerini öğrenmek, memnuniyetlerine tanık olmak çok güzel duygular. Tatmalısınız. Bazen hayal âleminde yaşatırlar sizi, bazen de ayaklarınızı yere çakıverirler.

Çok değerli bir hocamın sözüyle bitiriyorum. ’’Onlar, aptal kutulardan daha çok şey biliyorlar, gerçek hayata dair.  Onlar aptal kutulardan daha değerli.’’                 

                                                                                      12/03/2013