HAFAKAN
Ayrılık, ordulara meydan okuyan nefer
İdam sehpalarına tekme vuran kahraman
Bir intihara gebe belki bu kutlu sefer
Ayrılık, hafakanda takılı kalmış zaman
Sabaha varmaz akşam, gündüzü örter gece
Tahammül hiç uğramaz gurur sokaklarına
Sözcükler düğüm düğüm, dile gelmez tek hece
Soğuk bir namlu değer sabrın şakaklarına
Ayrılık, kafeste ruh, musallada bir çocuk
Zaman akla isyankâr, başıboş bir serseri
İzbe bir karanlıkta son bulur bu yolculuk
Beynimde raks ederken tensiz ayak sesleri
Kalleş bir mermi gibi şah damarımda patlar
Bir hiçliktir ayrılık, çığlık çığlığa susan
Yalnızlığın canını niçin almaz cellatlar
Niçin ermez visale bu dilsiz karabasan
Ayrılık, inzivadan ukbaya çıkan cinnet
Gecenin en sağırı, acının en tazesi
Gururumun celladı, göğsümü yakan minnet
Ayrılık, yüreğimde bir şehit cenazesi
FACEBOOK YORUMLAR