CAHİT SITKI'YA…

CAHİT SITKI’YA…

Tükenmiş ömrünü yolun yarısı sanan Cahit
Cinnetli yalnızlıklara ıslak yastığın şahit

Güne hasret gözlerinde pişmanlıkların hıncı
Vuslatın mı habercisi göğse saplanan sancı

Bir kızıl hazana döndü bitmez sandığın bahar
İntikamı er geç alır müstehzi dakikalar

Başın yük omuzlarına, tatlar sana yabancı
Şaşmaz zannettiğin aklın, kim derdi ki yalancı

Artık haklı çıkarıyor saçındaki akları
Merdivenlerin gittikçe artan basamakları

Her doğum bir ölümü niçin hatırlatıyor bugün
Bir matemin baykuşudur şimdi sana her düğün

Çökerken sabahsız uyku, kulağın son salâda
Mağrur, mağlup bir kumandan bedenin musallada

Biz de gidiyoruz Cahit, bir murat alamadan
Azrail bir Murat alıp giderken bu dünyadan