Dünyâ Telâşı
Bir dost meclisinde bulunuyorduk. Uzak yollardan gelen Doktor Ağabeyimiz, gönül, hatır alma ve hâtıraların hatırına yaşlı teyzemizi ziyarete gelmişti. Söz döndü dolaştı, çağın ne kadar zor olduğu, insanların sözünde durmadığı, küçük hesaplar yapıp, birbirini üzdüğüne geldi.
Dünya döndüğünden beri her türlü insana kucak açmıştı. Ağabeyimizin verdiği cevap bizleri daha müteessir etti. Zamanımızda hayat maddi değerler üzerine kurulmuş ve para en başta gelen değer olmuş bulunmaktadır. Bu sebeple yardımlaşma, faydalı olma gibi değerler onun gücünün ötesine geçmiştir. Dedi.
“Dünya ve bilhassa memleketimiz, maddi olduğu kadar ruhi ve manevi ufka doğru yol almak zorunda bulunuyor. Öyle ki hayatın içinden manevi değerler demek olan dostluk ve yakınlığa yer vermeyecek kadar bir züğürtlüğün içine düşeli beri, dünyanın iç yüzü de sertleşti, taşlaştı ve bunun neticesi olarak da toplum hayatında olsun, sosyal münasebet ve gidişlerde olsun bu züğürtlük kendini göstermektedir. Bu yüzden de insanlar eskisi kadar birbirlerini sevmiyor, saymıyor, dostluk ve aşinalık göstermiyor. Netice itibariyle yalnız kendi egolarına hizmet her ne ise onu yapıyorlar. Tabi bu ferdi davranış, toplumun bütün kesimlerinde kendini göstermekten geri kalmıyor.(s. 77)* Kaynaşıp, yardımlaşmanın, selamlaşmanın bile kalmadığı içtimai hayatın kısırlığı içinde bulunuyoruz. Bu kısırlık ticarette, sanayide, mimari de bilhassa sanatta, resim, heykel ve musıkide bütün dehşeti ile kendini göstermekte bulunuyor. “(s.78)*
Dünyada maddi gücü ve teknolojiyi ve de iletişimi ellerinde bulunduranlar yeni yeni planları devreye sokmaktalar. İnsanlık, Pandemi ile tanışırken, birbiriyle iletişim, hayatın sıcak teması yok olmakta ve yalnızlaşma ve kendi duvarlarına kapanma bütün hızıyla ilerlemektedir.
Biz insanlar yeni yeni sınavlardan geçerken, bu kuvvetli hücumlara karşı sağlam bir dayanağın ipine sarılabilecek miyiz?
Celil Altınbilek
20.09.2022
*Samiha Ayverdi. Mektuplar 12 Kubbealtı İstanbul 2022
FACEBOOK YORUMLAR