Ocağın İçindeki Ateş
İnsanların içinde hep yanmaya aşina, teşne bir ateş vardır. Nerden geldiği belli belirsiz bir rüzgâr, bir kıvılcım harekete geçirir, sonrasında neler olur… “Aşk gelecek bütün müşküller tamam olur! Gereğince, insanoğlunun Hakk’a bir niyazı olacaksa o da: Ya Rabbi aşkımı ziyade et, her yerde her şeyde seninle muamele ettiğimi bildirecek o kuvvetle muhabbeti ver…” Diye seslenir.
Fuzuli’nin aşk ateşi kendini yakıp kavurur ve ondan kurtulmayı değil devamlı olmasını ister:
Ya râb belayı aşk ile kıl aşina beni
Bir dem belâ-yı aşktan etme cüdâ beni
Az eyleme inâyetini ehli derdden (Dertlilerden lûtfunu, bağışını azaltma)
Yani ki çok belâlara kıl mübtelâ beni
Geldikçe derdine beter et müptelâ beni
Ya râb mukayyed eyleme mutlak bana beni (Sevgiliye bağlı kıl, bağlama bana beni.)
“ En kemalli, olgun insanlar dahi, beşeriyet planında olmanın hükmü gereğince sevgilinin arkasından hicran, hasret çekerler. Öyle ki bizim bu gözyaşımızda giden kadar kendimize de acımaklığımız vardır. Zira her giden sevgili ile bir parça bizden gidiyor demektir.”
“Tek kıvılcımdan, sırasında koca bir yangın meydana gelir… Hele sen aşk ile çek kılıcı, bak arkandan yaylı ordular nasıl gelir. “
“Sahip kendi muhabbetini gönlünde uyanık tutanı asla mahrum etmez.”
“Eğer ateş, ocak içinde veya bir kap dâhilinde olursa, ondan faydalıca istifade edilir. Yoksa gelişigüzel oraya buraya konulursa tehlikelidir, afettir. Allah da kullarına ateşin bir ruh verirken onu bu vücud kalıbının ocağı içinde bırakmakla şiddetini tahdit etmiştir.”
Bir ateşim yanarım külüm yok dumanım yok misali gönül ateşleri ne güzeldir.
Celil Altınbilek
01.03.2023
FACEBOOK YORUMLAR