SEMA NUR KABAKÇI:YÜREĞİMİN EMANETİ

YÜREĞİN EMANETİMDİR

Gittiğinde anlamsızlaştı, yüreğimdeki sevgin

Seviyordun, seviyordum…

Ben seni bıraksam da sen beni bırakmayacaktın.

…

SEN BIRAKTIN BENİ

Yalan söyledin.

Beni hayatta tek mutlu eden insan,

Geleceğime nakış nakış işlediğim,

Sevginle, bütün sevgisizleri yeşertebileceğime inandığım,

Hani neredesin?

Yalan de,

Bırakmadım de.

Köye gittiğimde bir bahaneyle yine evime gel.

Yine okeyde bana taş çalmayı öğret.

Araba kullanmayı öğretirken ki sabrını istiyorum.

Kaza edebileceğimi hiç düşünmeden,

Direksiyonu güvenle veren sen…

Senin güvenine ihtiyacım var.

Morgda yüzünü görmeyi hayal etmemiştim.

Ya da bir gece vakti bıçaklandığını duymayı…

Hayal etmemiştim işte

Nasıl alır seni benden bir sokak serserisi

Sen ki üzmeye kıyamadığım yiğidim…

Kalbine nasıl girer keskin bıçak

Bir gün bunları yazabileceğimi kestiremezdim.

Herkes gülerken gülmenin anlamsızlığını

Gözlerimde hep akacak bir yaş olmasını…

Düşünmemiştim be sevgili,

’Gül’ü verdiğin gün, yüreğimin en temiz yerine adını kazımıştın.

Şimdi nasıl hiçbir şey olmamış gibi devam ederim.

Sabah kalkıp kahvaltımı nasıl yaparım.

Senden ‘’günaydın’’ mesajını almadan..

Yapamam… Yaşayamam.

Senin olmadığını düşünmek bile beni öldürüyorken…

Seni görmeden… Sesini duymadan…

Affet!

Güçsüzdüm…

Meydan okuyamadım sevgime karşı gelenlere.

Aşkımı koruyamadım, savunamadım…

Affet!

Sana söylemek istediklerimi söyleyemedim.

Yüreğimin kalemi olsa döker gözlerine,

Hiç söylemediğim ama

Her anımda olurcasına hissettiğim…

Seni çok seviyorum vuslatım!

Seninle yaşlanmak istedim, olmadı

İlkimdin, sonum ol istedim…

Sadece sen ol istedim, olmadı..

 Var olduğun yerde beni görüyorsan

Yüreğin emanetimdir!!!

Yüreğim sonsuza denk senindir…

18/06/2012 SEMA NUR KABAKÇI