Hacer Görhan: SOKAK CİNAYETLERİ -8

SOKAK CİNAYETLERİ – 8

Mete sesin geldiği yöne doğru ilerleyecekti ki Selen onu engelledi. Korku dolu gözlerle Mete’ye bakıp;  “Yalvarırım gidelim buradan. Beni evime götür. Mete ben sana hiçbir şey yapmadım. Yalvarırım.” diyerek  yere çöktü ve ağlamaya başladı. Mete diz çöküp Selen’in gözyaşlarını sildi ve ona; “Bak sana her şeyi anlatacağım fakat oradaki kadının bize ihtiyacı olabilir. Lütfen, önce gidip ona yardım etmeliyiz.” Selen ne kadar istemese de gözyaşlarını sildi ve başını sallayıp ayağa kalktı.  Birlikte sesin geldiği yöne doğru yavaş adımlarla ilerlediler. İlerde bir ışık gördüler ve durdular. Hiç ses çıkarmadan çok yavaş ilerleyip ışığın geldiği yere baktıklarında Selen az daha çığlık atmak üzereydi ki Mete eliyle ağzını kapattı. Her ikisi de gördüklerine inanamadı. Yerde birkaç tane kadının cansız vücutları yatıyordu. Etrafa yayılmış olan ceset kokusu Selen’in midesini bulandırıyordu. Mete’de ne yapacağını şaşırmış boş boş cesetlere bakıyordu. Sonra bir kıpırdanma oldu. Cesetlerin yanına birisi yaklaşıyordu. Mete aniden kendine geldi ve yaklaşan kişiyi dikkatle inceledi. Bu adamın aradığı katil olabileceğini düşündü. Oraya gidip onu öldürmek istiyordu fakat adamın silahı vardı. Her şeye rağmen sabırla bekledi ve adamın neler yaptığını inceledi. Selen’in yüzü bembeyaz olmuştu ve bayılmak üzereydi. İşte her şey Selen’in dayanamayıp aniden çıkarmasıyla oldu. Sesi duyan katil elindeki bıçakla sessizce yaklaştı. Mete Selen ile ilgilendiği için durumun farkında değildi. Birden arkasındaki çalılıkların kıpırdadığını duydu. Heyecandan kalbi yerinden fırlamak üzereydi. Selen’in korku dolu gözlerini üzerinde hissediyordu. Ona bakıp eliyle sakin olmasını söyledi. Mete aniden ayağa fırlayınca katil bıçağı savurdu ve Mete’nin koluna geldi. Sonra ardından kopan Selen’in çığlığıyla katil aniden kaçmaya başladı. Mete yerde kıvranıyordu. Selen ise başını ellerinin arasına almış ağlıyordu. Birden karanlıkta bir yüz belirdi. Serkan silahını Mete’ye doğrultup “Yolun sonuna geldik Mete. Teslim ol!” dedi. İşte orada Mete bir an her şeyin bittiğini düşündü. Mete onu kurtarabilecek birinin olduğu umuduyla Selen’e bakındı fakat bir sorun vardı. Selen orada değildi…