Hacer Görhan: KAYIP-3

KAYIP -3

   Okul kapısından içeri girdiklerinde Bade derin bir nefes aldı ve gözlerini kapatıp bu günü güzel bir şekilde atlatmak için dua etti. Gizem ile birlikte hızlı adımlarla sınıfa çıkmak için çabaladı fakat ne yazık ki yakalanmıştı. Arkadaşları onu durdurup nasıl olduğunu ve üzgün olduklarını söylüyorlardı. Bade artık bu konuşmalardan çok sıkılmıştı ama yinede onları kırmamak için elinden geldiğince herkese cevap vermeye çalıştı. En sonunda Gizem arkadaşının acı çekmesine daha fazla dayanamadı ve kalabalığı dağıtmayı başardı. Bade Gizem’e sonsuz teşekkürlerini iletti. Gizem arkadaşına sınıfa kadar eşlik etti ve bir şeyler almak için kantine gitti. O sırada Bade sınıfta yalnızdı ve sırasında öylece oturuyordu. Her zamanki gibi kendini düşüncelerine bıraktı. Nihayet okulun başladığını belli eden zil çalmıştı. Bade kendine geldi ve bahçeye doğru ağır adımlarla ilerledi. Gizem bahçede onu bekliyordu. Birlikte sınıf arkadaşlarının bulunduğu sıraya geçtiler. Konuşmasını yapmak üzere müdür çıktı. Herkes müdürü dinlerken Bade annesinin bu günü görememesini düşünüyordu.  Ne kadar hayata tutunmak isterse istesin bir yanı hep eksik kalacaktı. Müdürün konuşması bittikten sonra öğrenciler sıra halinde sınıflarına gittiler. Bade pencere kenarındaki en son sıraya oturdu. Bütün gün gökyüzüne bakacaktı. Gökyüzünün verdiği huzura ve mutluluğa bırakacaktı kendini. Artık acı çekmek istemiyordu. Çünkü biliyordu ki annesi onu bir yerlerden izliyor ve onu böyle mutsuz görürse çok üzülürdü. Daha ilk ders olmasına rağmen okulun bitiş zilini sabırsızlıkla bekliyordu. Çünkü çıkışta mezarlığa gidecek ve bugün olanları annesine anlatacaktı. Tabi bir de aklı kardeşine takılmıştı. Sabahki o sert çıkışına bir anlam verememişti. Tamam yaşadıkları kolay şeyler değil bunu biliyordu. Fakat zaten bu durumun üstesinden kardeşiyle birlikte gelmişlerdi ve çok iyi anlaşıyorlardı. Onda bir tuhaflık olduğu kesindi. En kısa zamanda bu olayında üzerine gidecekti. Fakat şimdi yapması gereken şeyler vardı. Bugün bir şeyler yaşaması gerekiyordu. Çünkü annesinin yanına gittiğinde ona anlatacak bir şeyleri olmalıydı. Öğretmenleri içeri geldiğinde Bade kafasındaki tüm düşünceleri gökyüzüne bıraktı ve yeni bir hayata sayfa açtı.