GAMZE TENUR YAZDI: UMUT HEP VAR

UMUT HEP VAR

Bir çift gözyaşının ardına saklanır vedalar, bir elvedayla bitti diye sanılır sırlar ama sanan yanılır sandığından…
Sonra birbirini silmek için üst üste söylenilmiş bahaneler yerini alır.
Seven böyle yapmaz, sevseydi gitmezdi... Böyle cümlelerle kendini avutmaya çalışır sonra seven.
Efkârlı bir müzik açıp burnunu sile sile ağlamaya başlar, geride kalan.
Anıları, sözleri, fotoğrafları hatırlayıp yalnızlığa mahkûm eder, kendini.
Karanlık odalara geçip müziğin sesini sonuna kadar açıp yalnızlığıyla baş başa kalır.
Konuşmaya çalışan herkese kilitlerdi dudağını, kapattırdı kulaklarını kadın.
Sabaha kadar uyanık kalıp uyuyamaz artık. Çünkü o özleyendir...
Sonra günler ayları, aylar yılları kovalayarak zaman akıp gider.
Seven, eski seven değildir artık.
Sürekli akan gözyaşlarını, ağlayınca ıslanan burnunu, bir fotoğrafa bakıp her zerresini ezberlemeyi bırakır, artık.
Umudun, var olduğuna inandırır kendisini, her karanlığın içinde bir ışığın olduğuna o da inanır, artık.
Geçmişe bakarak üzülmenin yerini kahkahalarla taçlandırır, eski seven. Odalara kapatmaz artık kendini, evin en ışık alan odasına geçer, en sevdiği müziği açar, dans etmeye başlar. Unutmuştur artık...
Müziğin ritmine bırakır kendini, uzun zaman olmuştu böyle mutlu olmayalı diye söylenmeye başlar sonra.
İçi acımaz artık, hüzünlü değildir, sevda yüklü kalbi acımaz.
Gülmek çok yakışırdı ona, gülünce kısılan gözleri, gamzeli çukurları çok yakışırdı ona.
Okyanus gibi gözleri kırgın kırgın bakmıyordu artık...
Çünkü mutluluğun her daim var olduğunu, umudun hiçbir zaman yok olmadığını,  o da anlamıştı…

GAMZE TENUR 19/05/2021