Anlaşmanın özünde “Osmanlı’yı bölme anlaşması” olduğunu kaydeden Carnegie Uluslararası Barış Vakfı’ndan Bahout, aynı dönemde yapılan gizli anlaşmalarla bölgenin kaderinin belirlendiğini ifade etti.
Washington’da düzenlenen “100. Yılında Sykes-Picot” Paneli’ne katılan uzmanlar, anlaşmanın emperyalist bir yaklaşımla yapıldığı ve bölgenin kendi dinamiklerine ters düşen bir paylaşımı öngördüğü görüşünde birleşti. Daha önce New York Times gazetesinde alternatif harita, “Sınırlar bu şekilde çizilseydi Orta Doğu kurtarılabilir miydi?” sorusuyla birlikte yayınlanmıştı. Panelde, “Sykes-Picot” haritası yerden yere vurulurken, isim vermeden alternatif harita savunuldu. Foreign Affairs dergisiyle uluslararası ElŞark Forumu işbirliğinde yapılan panelde Carnegie Uluslararası Barış Vakfı uzmanı Joseph Bahout, Dış İlişkiler Konseyi Orta Doğu uzmanı Steven Cook, Brookings Enstitüsü uzmanı Şadi Hamid, Chicago Üniversitesi profesörü Rachel Havrelock ve Georgetown Üniversitesi Arapçave İslami Çalışmalar Başkanı Emad Şahin katıldı. Şadi Hamid, Sykes- Picot’nun dini bir düzenden ulus devlet eksenli bir düzen anlayışına geçişe işaret ettiğine dikkati çekerek, asıl tartışılması gereken konunun sınırlar olmadığına vurgu yaptı. Esasen tüm sınırların yapay olduğunu kaydeden Hamid, söz konusu anlaşmanın doğal dinamiklerden çok uzakta ve emperyalist bakış açısıyla yapıldığını öne sürdü.
Osmanlı’ya atıf
Sykes-Picot haritası eleştirilirken, Osmanlı’ya atıf yapıldı. Haritanın özünde Osmanlı’yı bölme anlaşması olduğunu kaydeden Carnegie Uluslararası Barış Vakfı’ndan Joseph Bahout ise aynı dönemde yapılan başka gizli anlaşmalarla bölgenin kaderinin belirlendiğini ifade etti. “Sykes-Picot’un amaçlarından biri Osmanlı’yı bölgedeki petrol denkleminden çıkarmaktı” diyen Chicago Üniversitesi’nden Rachel Havrelock,sadece Orta Doğu’daki petrol
bölgelerinin paylaşılması değil, aynı zamanda bu petrolün Avrupa’ya taşınması noktasında da İngilizler ile
Fransızlar arasında detaylı işbirliği yapıldığını söyledi.
FACEBOOK YORUMLAR