BEN GELDİM, AFFET BENİ

Ey sarardıkça gönlüme yaprak misali dökülen yârim; Kalemim! ...

BEN GELDİM, AFFET BENİ
23 Temmuz 2013 - 18:19

BEN GELDİM, AFFET BENİ.

 

Durma! ... Diyor birileri, birkaç ses, siluet de bir görüntü ve iç sesim. “Durma… Durdukça köreliyor kaleminin ucu. Kalem dökmediği zaman içindekileri kâğıtlara, eller birleşmediği zaman, sözcükler besin kaynağından beslenemediği zaman ve kalpten kaleme doğru giden damarlar tıkandığı zaman, üzülürsün. Ağlarsın. Sen duracak adam mıydın? Dersin.  Sen, kalemi itecek miydin? Bir hafta yazmayınca daralan sen, iki ay nasıl nefes aldın? Kalemini ölüm döşeklerine nasıl düşürdün? Cümlelerine o amansız kılıcı nasıl çektin? Kâğıtları idam ederken, yüreğinin idam oluşunu nasıl oldu da fark edemedin?” diyorlar, ben öldüğümü sanıyorum.

 

Ey sarardıkça gönlüme yaprak misali dökülen yârim; Kalemim! ...

Nazlısın, güzelsin, benimsin, avuçlarımın içindesin… Bana bir yüz çevirdin mi yıkılıverir dünyam, ülkem, şehrim. Dünyam da sensin, ülkem de. Şehrim de sensin, evim de. Demet demet sözcükler getirdim sana, diz çöktüm karşında. Silgi vurdum tüm karalanmışlara. Affet beni, ben geldim. Aç kapıyı, benim ben. Hani seni sarıp sarmalayan sonra işlere dalıp unutan, ben… Nankörlük ettim sana biliyorum. Ama bak, bak işte farkındayım. Yapılan hatanın farkında olunması da iyidir derler. Ben kötü biri miyim ki? ...

 

Bir şarkı, bir türkü olup da geldim. Yaralarına merhem bulup da geldim. Sana sevgi sözcükleri yazıp da geldim. Çayı koydum, hem de senin sevdiğin gibi koydum, az kafiyeli, bol duygulu iki şekerli çay. Şiirler getirdim sana. Necip Fazıl’dan Mehmet Akif’e, Sezai Karakoç’tan İbrahim Sadri’ye kadar bir sürü şiir. Ha bir de resimler getirdim sana, kendim de çizdim arada. Neyse üstat, ben geldim sana. Aç kapılarını… Dök ne derdin varsa avuçlarıma, ben anlatırım kâğıtlara.

      Kapı açıldı… Mevlana’dan cümleler döküldü dilimden;

Ey uzaklaştıkça gönlüme yakınlaşan sevgili!

Bir “ah” desem duyar mısın feryad-ı kalbimi?

Ben ıraklarda suskun bir Mevlevi,

Sen ise kalbimin aşk-ı kıyameti…

 Ben geldim, affet beni…                                                                    Rümeysa Ertem 15.07.13

FACEBOOK YORUMLAR

YORUMLAR

  • 0 Yorum