Paşinyan'ın asıl hedefi: Ermenistan barış anlaşmasından sonra NATO'ya katılacak mı? "Soros" başbakanı "Karabağ Azerbaycan'dır ve ünlem işaretidir" diyene kadar...
Geçtiğimiz Pazar günü Güney Kafkasya'da barış ve istikrarın geleceğini ciddi şekilde etkileyecek çok önemli bir olay yaşandı: Azerbaycan nihayet Ermenistan tarafından Laçın yolunun girişinde kontrol noktası kurdu. Böylece Bakü biraz geç de olsa ilkeli duruşunu, sert yüzünü gösterdi ve noktayı koydu. Sınırımızın artık başta Ermeni hamileri olmak üzere tüm dünyaya "kervansaray kapısı" olmayacağını duyurdu.Ermenilerin günlerdir çıkardığı kargaşaya rağmen, Bakü'nün kararı kesinlikle uluslararası hukuka ve üstlendiği uluslararası yükümlülüklere ve 10 Kasım üçlü deklarasyonuna aykırı değildir. Çünkü o beyannamenin Laçin Koridoru ile ilgili 6. paragrafında Azerbaycan, karayolunda engelsiz(!) trafiği değil, sadece yolun güvenliğini garanti altına almıştır! İlan vermek güvenliğe aykırı değil, aksine. Burada, belgenin 9. paragrafında Ermenistan'ın Zangezur koridoru ile ilgili "engelsiz hareket" taahhüdünde bulunduğunu hatırlayalım. Yani yolda denetim yapamıyor.
En önemlisi Azerbaycan'ın egemen topraklarında bir mevzi oluşturulması ile Karabağ'daki ayrılıkçı unsurların son nefesleri kapatılacaktır. Mantıkla barışa ulaşılması hızlanacak demektir. hızlanacak mı?
Bu arada Bakü ile Erivan arasında Şubat 2023'ten bu yana çevrimiçi formatta yürütülen kapalı müzakerelerin detaylarının Ermeni telgraf kanallarına "sızdırıldığı" iddia edildi. Azerbaycan'ın Ermenistan'a 5 temel ilkeyi sunmasının ardından 14 Mart 2022'de barış anlaşmasıyla ilgili çalışmaların başladığı hatırlatılmalıdır. Bu ilkeler şunlardır:
1) Devletlerin birbirlerinin egemenliğinin, toprak bütünlüğünün, uluslararası sınırların dokunulmazlığının ve siyasi bağımsızlığının karşılıklı olarak tanınması;
2) Devletlerin birbirlerine karşı bölgesel iddialarda bulunmadığının karşılıklı teyidi ve gelecekte böyle bir iddianın ortaya atılmayacağına dair yasal taahhüt alınması;
3) Birbirlerinin güvenliğini tehdit etmekten, devletlerarası ilişkilerde siyasi bağımsızlığa ve toprak bütünlüğüne yönelik tehditlerden ve güç kullanımından ve ayrıca BM Şartı'nın hedefleriyle bağdaşmayan diğer durumlardan kaçınmak;
4) Devlet sınırının sınırlandırılması ve sınırlandırılması, diplomatik ilişkilerin kurulması;
5) Ulaştırma ve iletişimin açılması, diğer ilgili iletişimlerin kurulması ve diğer karşılıklı çıkar alanlarında işbirliğinin kurulması.
Hatırlatmak gerekir ki, birkaç gün önce Ermenistan Başbakanı Nikol Paşinyan parlamentoda yaptığı konuşmada ülkesinin Azerbaycan'ın toprak bütünlüğünü tanımaya hazır olduğunu ve aynı adımı Bakü'den beklediğini belirtmişti. Ama Paşinyan bizim toprak bütünlüğümüzü hangi belirli sınırlar içinde tanımaya hazır, buna bir açıklık getirebilir mi?
Maalesef bu noktada “Karabağ Ermenileri meselesini” gündeme getirerek iki başlılık oynuyor. Bu nedenle geçen hafta Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev, Karabağ'ı kesin olarak Azerbaycan'ın ayrılmaz bir parçası olarak tanımasını ve "Karabağ Azerbaycan'dır ve bir ünlem işaretidir" demesini talep etti...
Barış belgesi metninin "sızdırılması" ile ilgili olarak Bakü'nün şu taleplerinin belgeye yansıdığı iddia ediliyor:
Ermenistan, Karabağ'ı Azerbaycan'ın ayrılmaz bir parçası olarak tanır, bu da "Dağlık Karabağ" teriminin bölgesel-idari bir birim olarak kalıcı olarak ortadan kalkmasına yol açacaktır;
Karabağ'da yaşayan Ermenilerin Azerbaycan Cumhuriyeti içinde "özel" statüsü olmayacak;
Karabağ'daki Ermenilerin hakları ve güvenliği, modern Ermenistan topraklarından (yani Batı Azerbaycan'dan) farklı zamanlarda ayrılan yüzbinlerce Azeri'nin Darelayaza (Vayots Dzor), Batı Zangezur'a (Syunik) dönmesiyle uluslararası garanti altında mümkün olacaktır. , Batı Gazağa (Tavuş) ve Göyçe Gölü'nün sağ kıyısına dönecek, aynı zamanda haklarını ve güvenliklerini koruyacak uluslararası bir garanti altında;
Barış anlaşması, sınırın sınırlandırılması ve çizilmesi için Ermeni ve Azerbaycan birliklerinin mevcut temas hattını temel almalı, ayrıca Ermeni yerleşim bölgeleri Azerbaycan'a iade edilmelidir;
Barış anlaşması, Azerbaycan'ın batı bölgeleri ile Nahçıvan arasında kesintisiz kara bağlantısını sağlayacak Zengezur koridoru ile ilgili bir madde içermelidir.
Görüldüğü gibi bu görüş ve hükümlerde Bakü'nün 5 ilkesine aykırı hiçbir şey yoktur. Ancak Batı Azerbaycanlıların geri dönüşünün barış anlaşmasına yansıması yenidir. Özellikle belgede Karabağ'daki Ermeni nüfusuyla ilgili bir madde yoksa, Ermenistan'ın buna ne ölçüde razı olacağını söylemek zor. Yani meselelere “simetrik yaklaşım” meselesi.
Her halükarda, bu iddialar henüz resmi Erivan veya resmi Bakü tarafından doğrulanmadı. Ancak inkar olmadı. Bu nedenle, bir soru açık kalıyor - Paşinyan hükümetinin böyle bir "sızıntı" ile amacı nedir: gerçekten halkını barışa hazırlamak istiyor mu, yoksa tam tersine, bir sonraki halk protestoları dalgasına zemin mi hazırlıyor? Bakü'nün önerilerini reddetmek mi? "Görüyorsun, halk senin barış seçeneğinle aynı fikirde değil".
Bazı varsayımlara göre, "Batılı" N. Paşinyan aslında yakında Azerbaycan ile bir barış anlaşması yapmakla ilgileniyor. Çünkü bundan hemen sonra Ermenistan NATO'ya üye olacak. Yani Batı'ya koşacak.
Ilgar Memmedov
REAL başkanı Ilgar Mammadov da aynı görüşte. Ona göre Ermeni halkı, devletlerinin ittifaka üyeliği konusunda çoktan stratejik bir karar vermiş durumda: “Ermenistan, büyük bir hamisi olmadan yaşayabileceğine inanmıyor. Rusya'nın bu koruyucu rolüne 200 yıllık tarihi perspektifinden bakıldığında, Ermenistan kendisini kazanmış değil, kaybetmiş olarak görmektedir. Son olarak, çeşitli nedenlerle İran'ı bu koruyucu rolde görmüyor: son savaştan sonra bile Batı yanlısı parti arka arkaya genel, yerel ve ara seçimleri kazandı, bu da bu stratejik çizginin sadece Paşinyan'a ait olmadığını gösteriyor. , ancak nüfus ve diaspora da dahil olmak üzere bir bütün olarak Ermeni seçkinlerine ve halkına açıkça göstermektedir. Muhalefet Rusya'yı kandırıyor, içinde sahte umutlar yaratıyor."
I. Mammadov'a göre, Azerbaycan'ın NATO üyeliği yakın ve orta vadeli geleceğe bakıldığında çok belirsiz: “Ermenistan'ın perspektifi o kadar net değil. Şimdilik, büyük olasılıkla Azerbaycan'ın oraya asla üye olmayacağı, süper tarafsız konumunu güçlendireceği söylenebilir."
NATO üyesi olan Türkiye ve CSTO üyesi olan Rusya'nın Ermenistan'ın ittifaka üyeliğini nasıl değerlendireceğini merak ediyorum. Kardeş ülkenin bu konudaki tavrı ve olası koşullar az çok bellidir. En ilginci Moskova uydusundan kolay vazgeçer mi...
Politika departmanı,
"Yeni Müsavat"
FACEBOOK YORUMLAR