Sudenur KAYA: GÖKYÜZÜNÜN MAVİ KIZI

GÖKYÜZÜNÜN MAVİ KIZI

Kocaman bir çukur,

Kim bilir kimlerin hayatı orda.

Belki de sıra bende,

Ardından orman görünüyor.

Bulutlar ona eşlik ediyor.

Yoksa yerim orası mı?

Gökyüzünün mavi kızı,

İster misin savaşmak?

Yaşar mısın bir sınav daha?

Kaybolur musun benimle ufuklarda?

Okyanus kadar derin,

Yağmur gibi zayıf kız,

Yazar mısın beni kaderine?

Korkuyormuşsun karanlıktan,

Işık olmama izin versene!

Sevgi kadar nadir kız.

Bir damla nefessin sen.

Geri dönemediğim hayallerimsin.

En büyük korkum olmak ister misin?

Kaybetmek meğer ne zormuş...

Üzgünüm mavi kız.

Ben en değerli şeyi,

Kendimi kaybettim.

Değerini anlayamadan,

Ben seni kaybettim.

Meğer bir kafesmişim,

Özgürlüğü esir etmişim.

Affet beni küçük kız,

Nefsime yenilmişim.

Kaderin zincirli mahkûmu,

Bahçenin minicik tohumu,

Geçmişim olmak ister misin?

Gökyüzünün mavi kızı,

Satırlarıma can verir misin?

Sudenur KAYA

26.12.2003