Yeniden başlamaktır kar...

Yeniden başlamaktır kar...

Gittikçe kirlenen dünyaya, yitirdiğimiz pür-ü pak değerlere inat; tertemiz, bembeyaz bir sayfa açar sanki inatla.

Kapatır üstünü kirli ne varsa.
Başla der yeniden başla...
Anamın ak tülbenti gibi, bir huzur örtüsüdür kar;
Üşüyen yüreklerimize sımsıcak yağar.

Düşen her kar tanesi, bir hikâyedir çoğu zaman; vurdukça cama, gözlerimizde canlanan.
Bazen rüzgarda savrulan,
Bazen bir damlada yok olan...

Kimi hasretlerimizi anlatır inceden bir Elif türküsüdür hüzünlü,
Kimi hayata karşı duruşumuzu anlatır, döne döne vuruşur gecede... Bekleyişlerimizin satır arasıdır kar,
Her tanesi eşsiz bir hatıra...

Karanlığı yırtan bir ışık gibi umudu fısıldar kulaklarımıza.
Düşlerimiz canlanır beyazın büyüsüyle,
Binbir umutla...