Kendine Yolculuk
İnsan doğduğundan itibaren mücadele eder, hep bir şeyler gerçekleştirmek ister, zaman denilen belirli bir dilim aralığında faaliyette bulunur. Herkesin bir amaç ve bir hedefi bulunur, ömür boyunca bir koşturma sürer gider, bakmışsınız ki dönüş aynı yerdir.
Aslında ise zaman diye bir kavram yoktur, herşey bir vardır bir yoktur, görünüşten ibarettir. Çok eski çağlarda Eflatun anlatmıştır,insanlar bir mağarada duvara dönük sıkı bir şekilde oturduklarında dışarıdan duvara yansıyan ışık, çeşitli görüntüler oluşturur, aslında bu görüntüler hayal ve ışığın yansımasından ibarettir, insanlar bu gölgelerle avunur ve aldanırlar. Bu ışık ve gölge ne efsunludur ki binlerce senedir, insanlar bıkmaz, bunlarla oyalanır.
Bazen de gerçeği yakalamak, Tanrıya ulaşmakiçin yolculuklara çıkılır. Feridun Attar anlatır. Kuşlar bir araya gelmiş, ülke padişahsız olmaz bizim de bir padişahımız olması lazım demişler. Onlara öncü olan Hüthüt kuşu, efsanevi kuş olan Simurg-Zümrüd ü Anka bizim padişahımızdır, ona ulaşmak gerek, onu arayıp bulalım, uzun bir yolculuğa çıkmak gerekir demiştir. Kuşlar yola çıkmışlar, fakat yolculuk uzun ve zorlu olduğu için bazısı vazgeçmek istemiş, başlarında bulunan Hüthüt kuşu ise bunları hep heveslendirip yönlendirmiş, yedi derece ve makamdan bahsetmiş, bunları aşınca Zümrüd ü Anka’ya ulaşacaklarını söyleyip onları gayretlendirmiş ve teşvik etmiş. Kimi daha gitmeden, kimi yolda, mazeretler bulmuş, zorluklara katlanamadan geri dönmüş, kimisi yolda telef olmuş, otuz kuş menzile ulaşmış, sonra görmüşler ki Zümrüd ü Anka kendilerinden başkaları değildir. Asıl aranılan ve zorluklardan sonra bulunan kendisidir. Ne ararsan kendindedir. Uzun ve zorlu yolculuklar, bir mücadele ve gayret gerektirir, bu başlayan yolculuk dönüp dolaşıp kendinden, kendinedir.
Mücadele etmek, sorgulamak gerekir ki, insanın hayat çizgisi kendi olma, birey olduğunun farkına varma, insan olma üzerinedir…
Celil Altınbilek 23.12.2019