MEHMET EMİN AVCI YAZDI: MUHACİR YÜZLÜ AKŞAMLARIM-2
Nerde işlemeli bir işlik görsem bakışlarım parçalanır içimde, ta derinden derine, Zordur, yaşamadan akıl verenden sabır dinlemek, mezar taşından matematiği öğrenmektir.
21 Haziran 2022 - 16:54 - Güncelleme: 21 Haziran 2022 - 17:11
MUHACİR YÜZLÜ AKŞAMLARIM-2
Bendeki özlem bezirgânlık değil, beni bana bırak Muhacir Yüzlü Akşamlarım,
Bulunması kolay bir adrestir, sıralanmış kimsesizlerin mezarlığında,
Gölgesiz geçen harabeleri güneşe sor, yeniden yanmamı gerektirecek kadar,
Her birinin hatırlanışı da olsa, yüreğim buruşuk, sönük duvarlar arasında.
Meğer çölde seraba uyanıp gökteki yıldızları saymak da varmış, Muhacir Yüzlü Akşamlarım,
Yüzümü okşayacak deli dolu rüzgârlar, erken büyümem için vadi -vadi bekleşiyorlarmış,
Bilmezler mi? Getireceği bulutlarda, gençliğimi çalıp sevdasını koklatacak bir özlem vardır,
Tasalanmam, hesabın görüleceği gün var, yeter ki uyanışım Medine’yi Münevver’den olsun.
Bana acımasız hayata değil, şafağa taşıdığım emanetleri anlat Muhacir Yüzlü Akşamlarım,
Kaç bahardır göz bebeklerim, burnumun yanı başında sevda nöbetinde,
Bir sevda ki seherin yelinde sırlarımı coşturup azmana kanat açtırırken,
Zamana değil, ölümün güzelliğini süsleyen Peygamber’in(sas) sünnetine ittiba etmektir.
Sorguyu bırak, yuvasız kuşlarca örülen geometriksel meskenlerin diyarındayım,
Suçum ne? Elimden alınan bir gençliktir, isyan değil benimkisi, Muhacir Yüzlü Akşamlarım,
Göçmen kuşların uğrayıp getireceği baharlar vardır belki, koordinatlarının gölgesindeyim,
Avunması da güzel, fani bir hayatın yırtık ümitleri de olsa, işin ucunda sevinmek vardır.
Ufka bak Muhacir Yüzlü Akşamlarım, güneşin batışı denizdeki gelincikler tarlasını selamlamakta,
Gözlerimi kamaştıran her bir ışıltının uzantısıdır, elimden kayıp giden yılların sancısı,
Nerde işlemeli bir işlik görsem bakışlarım parçalanır içimde, ta derinden derine,
Zordur, yaşamadan akıl verenden sabır dinlemek, mezar taşından matematiği öğrenmektir.
Mehmet Emin AVCI (25.03.2021
Bendeki özlem bezirgânlık değil, beni bana bırak Muhacir Yüzlü Akşamlarım,
Bulunması kolay bir adrestir, sıralanmış kimsesizlerin mezarlığında,
Gölgesiz geçen harabeleri güneşe sor, yeniden yanmamı gerektirecek kadar,
Her birinin hatırlanışı da olsa, yüreğim buruşuk, sönük duvarlar arasında.
Meğer çölde seraba uyanıp gökteki yıldızları saymak da varmış, Muhacir Yüzlü Akşamlarım,
Yüzümü okşayacak deli dolu rüzgârlar, erken büyümem için vadi -vadi bekleşiyorlarmış,
Bilmezler mi? Getireceği bulutlarda, gençliğimi çalıp sevdasını koklatacak bir özlem vardır,
Tasalanmam, hesabın görüleceği gün var, yeter ki uyanışım Medine’yi Münevver’den olsun.
Bana acımasız hayata değil, şafağa taşıdığım emanetleri anlat Muhacir Yüzlü Akşamlarım,
Kaç bahardır göz bebeklerim, burnumun yanı başında sevda nöbetinde,
Bir sevda ki seherin yelinde sırlarımı coşturup azmana kanat açtırırken,
Zamana değil, ölümün güzelliğini süsleyen Peygamber’in(sas) sünnetine ittiba etmektir.
Sorguyu bırak, yuvasız kuşlarca örülen geometriksel meskenlerin diyarındayım,
Suçum ne? Elimden alınan bir gençliktir, isyan değil benimkisi, Muhacir Yüzlü Akşamlarım,
Göçmen kuşların uğrayıp getireceği baharlar vardır belki, koordinatlarının gölgesindeyim,
Avunması da güzel, fani bir hayatın yırtık ümitleri de olsa, işin ucunda sevinmek vardır.
Ufka bak Muhacir Yüzlü Akşamlarım, güneşin batışı denizdeki gelincikler tarlasını selamlamakta,
Gözlerimi kamaştıran her bir ışıltının uzantısıdır, elimden kayıp giden yılların sancısı,
Nerde işlemeli bir işlik görsem bakışlarım parçalanır içimde, ta derinden derine,
Zordur, yaşamadan akıl verenden sabır dinlemek, mezar taşından matematiği öğrenmektir.
Mehmet Emin AVCI (25.03.2021
FACEBOOK YORUMLAR