Furkan Tetik:İncir Tanesi

İncir Tanesi

Furkan Tetik

Kırılan kalbin cefasını çeker hayallerimiz, 

Yitirilen hayallerden kalan çaresizlik

Suya atılan solmuş gül ve o güle bakan bülbül kadar çaresiz 

Hayat, kırılan kaplten kalan parçalar kadar dağınıkken

Birde mutluluğu tekrardan umut etmek istedik. 

Umut, bir daha aydınlanacak kadar vefalıymış gibi 

Zaman, umut etmek için fırsatlar sunacaktı sanki

Oysa zaman geçtiğini bile hissettirmeyecek kadar sinsiydi

Bu zamanda hep sürmek istedik sefasını ömrün 

Halbuki fani toprakların sefasını sürenler de alamadı mahsulünü 

Kime sorsan anlamadı geçen ömrünü 

Zaten kimse koparamadı takvimin yaprağını her Allah'ın günü. 

Bilemedik belkide incir tanesi kadar da küçük meselelerlede mutlu olmayı 

Her güne mutlu uyanmak isterken,

Başımızı yastığımıza koyduğumuzda şükretmesini bile bilemedik. 

Her yılın sonunda iyi kötü geçti bir sene daha dedik

Durduk aptalca yeni yıllardan mucizeler bekledik 

Sabaha uyanacağımız bile belli değilken

Yıllar sonrası için hayaller kurduk

Sonra sandık ki üzülen tek biz olduk 

Herkesin kırıldı kalbi zamanında

Cefasını çekti hayaller geçen zamanda 

Fani olduğunu bile bile yaşıyoruz âhir zaman gibi 

Yok olmasa da kayboluyor acılar sinsi zamanda 

Hayata olan o anlamsız  bakışların sonrası, 

Bir tebessüm ile anlamlı yorgun bakışlar alıyor.

Harman olup gidiyoruz işte...