DERYA ÇİÇEK : SEN GİTTİN

SEN GİTTİN

Sen gittin ya hani; gökyüzünde parıldayan bütün yıldızlarda seninle beraber gitti.

Sen gittin ya hani; bahşettiğin gülümsemelerin avuçlarımda kaldı, çaresiz... Sen gittin ya hani; kalbimdeki kelebeklerin kanadı kırıldı, çaresizim...

Sen giderken ben de gittim kendimden. Sen beni terk ettin, ben kendimi...

Bende bırakıp gittim senin gibi. Oluruna bıraktım her şeyi ve terk edip gittim kalbimi...

Sen gittin ya hani; söz dinlemiyor duygularım, yüreğim! Bir nefesle bağırtıyorlar yollarına "Gel!" diye. Kızıyorum rüzgâra, seni bana getirmiyor diye. Uzaklara bakıyorum şimdi ben, dalar gözlerim dağların ardına. Belki diyorum, ansızın çıkar gelirsin, "özledim" diyerek...

Ah, sağa dönsem sen, sola dönsem sen... Şimdi kime gülsem "Sen" kime ağlasam "Ben". Anlamıyor kalbim, kabullenmiyor; yine de sen, yine de sen... Bir kelebek misali kısaldı ömrüm, sen gittin ya hani... Öleceğimi bile bile yaşıyorum. Yarı yolda nefesimin kesileceğini bilsem de, sana uçuyorum. Yorgun kanatlarımın altında geleceksin ümidiyle bekliyorum.

Sen gittin ya hani; bırakıp beni bu şehirde... Gökyüzü eşlik etti gözlerime. Ve güneş ikimize de yansıdı, lakin seni bana göstermedi. Nasip değilmiş, gözünün gözüme değmesi... Olsun iki gözüm, bizde haramdır haram gözlerin gözlerimize değmesi.

Mevsimlerde sonbahar oldu sen gittin gideli... Ve aslında ayaz tuttu her bir yanım. Günler ayları, aylar yılları kovaladı. Sonra vazgeçti her biri...

Sen gittin ya hani; günler aylara küstü, aylar yıllara...

14.01.2014 Derya ÇİÇEK