Buse Eslem ERGÖNÜL: DÜN GİBİ

DÜN GİBİ

Ölümünden tam 5 yıl sonra gitmek nasip oldu çiftliğe...

Kurbanlıkları burada kesecektik bu sene. İçeri giremedim bir süre.

O koltuğu boş görmeye dayanamazdım. Sesini arardım her yerde. Ama girdim içeri...

Asıl girmemeye dayanamadım. İçeride senin kokun vardı hala.

Dün gibi... Sanki evvelsi gün orada oturmuşsun gibi.

Bana getireceğin hediyeleri koyduğun raf, tozlu şimdi. Eşyaların hala aynı yerde...

Hepsi bıraktığın gibi… Buradaymışsın sanki... Tam karşında otururduk babamla.

Sen beni göremesen de senin o nur yüzünü izlemeye doyamazdım.

Şimdi o koltuğa oturuyorum da; ne sesin, ne de sen varsın...

Dizlerine yatıp saçlarımı okşamanı özledim ben.

Hiç unutmam... Küçükken sevdiğim diziyi izlemek isterdim, sen haber kanalını açtırırdın.

İzin vermezdin bana. Üzülürdüm izin vermediğin için.

Ama şimdi burada, yanımızda olman için, başımı dizlerine koymak için neler vermezdim.

Keşke burada olsan, doya doya sarılsam... Ben dua ediyorum sana.

Mezarına su döküyorum, gelebildiğimce. Çok ehemmiyetlisin sen, bende...

İyi bakacağım sana hep. Ömrüm yettiğince geleceğim ziyaretine, dua etmeye.

Endişe etme. Dünyaya gelme sebebim... Kahramanım... Gözün arkada kalmasın…

İyi bakıyoruz geride bıraktıklarına. Biz iyiyiz, sen de iyi ol.

Şüphesiz ki Mevla’m, Cennet-i Kevser`inde bizi kavuşturacaktır.

Ruhun şâd olsun canım dedem...   

09.02.2015 Buse Eslem ERGÖNÜL