ARZU KUREYŞİ YAZDI: CEZA
Suçlu olan sen değildin, aslında. Seni zaten dikenli yaratmışlardı. Suçlu olan sana bakan gözlerimdi, belki.
17 Nisan 2024 - 00:00 - Güncelleme: 17 Nisan 2024 - 00:37
CEZA
Dikenlerine katlandım.
Çünkü sen doğanda var olan dikenlerinle güzeldin.
Şayet sana bakmasaydı gözlerim, renginle alevlenmeyecekti içimdeki yangın.
Ve yanmayacaktım o kırmızı ateşinde.
Gülüm hep seni beklediğimden haberin var mı?
Deliler gibi bekledim, beni sarhoş eden o kokunu almayı.
Bir dokunuşla başlayıp tenine sıkıca sarılmaya giden ellerim,
Sonunda rengini alıyordu.
Dikenlerin batıyor ve elimi boyuyordu kırmızıyla.
Yaralarımı derinleştiriyordu dikenlerin.
İzin kalıyordu vücudumda.
Sana, dikenlerine katlanırım, yeter ki sen solma demiştim.
Ama sen, bana hiç acımadan soldun.
Senden sonra yalnızlık oldu, benim tek arkadaşım.
Nasılsın diye soran olunca sessizlik oldu, benim tek cevabım.
Bahçelerde, kırmızı gülleri toplamak oldu, benim tek işim.
Ama hiçbiri senin kadar dikenli değildi.
Sana benzeyenlerin yanında olmak istedim ki iyileşebileyim.
Yağmurlar benziyordu sana, bende yağmurların altında ıslanıp koşmayı sevdim.
Denizler benziyordu sana, bende her gün deniz beni alsın diye mavilendim.
Yangınlar benziyordu sana, bende sarıldım kırmızı yangınlara.
Geceler benziyordu sana, bende her gün gece olsun diye dua ettim.
Ama iyileşemedim.
Gülüm, yaralandıktan sonra benim için bir kelimeden ibaret oldun.
Sana zalim dedim.
Şikâyetçiyim.
Seni bana verenden, seni benden alandan, her şeyden, her kimseden, kendimden, gözlerimden, kalbimden, ellerimden, hayattan en çokta senden şikâyetçiyim.
Kim senin kadar zalim olabilir ki?
Neden soldun?
Benim seni sevdiğimi bilmiyor muydun?
Yazık oldu bana.
Hep çektim dikenlerinin verdiği acıyı, bir kelime bile etmeden.
Yazık oldu ellerime.
Hep rengine boyandılar ellerim.
Ve hiç silinmedi o resimler.
Gülüm, ben çok kötü yaralanmışım.
Zalimsin ama yine de aldırma bu cümlelerime.
Zalimsin ama önemli değil.
Bu benim cezam...
Suçlu olan sen değildin, aslında.
Seni zaten dikenli yaratmışlardı. Suçlu olan sana bakan gözlerimdi, belki.
Belki de sana dokunan ellerimdi.
Veya belki de suçlu olan aşkınla parçalanmış kalbimdi.
Hayır, gülüm, suçlu olan seni bana veren o ellerdi.
O elleri bilirsin.
Seni sevmemin tek sebebi olan o elleri diyorum.
Hep kavuşmak istedim o ellere ama olmadı.
Bir türlü yapamadım.
O ellerden kalan son şeydin sen.
Ama hayat seni de benden aldı.
Suçlu olan ben de değildim.
Çocuklar gibiydim ben. Sadece kendime oyuncak arıyordum dünyanda.
Bir baktım ki beni oyuncak yapmış dünyan.
Ve sen oynadın benimle.
Olsun dedim. Kalbimin yaptıklarından habersiz, çocuklar gibi oyuna daldım.
Kalbime dikenlerin olduğunu söyledim.
Onu sevmek yürek isteyecek dedim.
SEVME dedim
Ama artık ne çare?
Kalbim zaten artık rengine dalmıştı.
Öyle bir dalmıştı ki dikenlerine katlanmak zorunda kaldı.
Yazık oldu kalbime
Seni dikenlerinle sevdi.
Çünkü sen, doğanda var olan dikenlerinle güzeldin.
Şayet dikenlerin olmasaydı bu kadar sevilmeyecektin.
Keşke gözlerim bakmasaydı sana.
Ve keşke bu kalp sevmeseydi seni.
Ama artık ne çare gülüm?
........
Senden kalan son şeydi bu ceza.
Seni sevmenin cezasıdır bu.
Severek katlanırım...
Arzu KUREYŞİ 07.04.2024
Dikenlerine katlandım.
Çünkü sen doğanda var olan dikenlerinle güzeldin.
Şayet sana bakmasaydı gözlerim, renginle alevlenmeyecekti içimdeki yangın.
Ve yanmayacaktım o kırmızı ateşinde.
Gülüm hep seni beklediğimden haberin var mı?
Deliler gibi bekledim, beni sarhoş eden o kokunu almayı.
Bir dokunuşla başlayıp tenine sıkıca sarılmaya giden ellerim,
Sonunda rengini alıyordu.
Dikenlerin batıyor ve elimi boyuyordu kırmızıyla.
Yaralarımı derinleştiriyordu dikenlerin.
İzin kalıyordu vücudumda.
Sana, dikenlerine katlanırım, yeter ki sen solma demiştim.
Ama sen, bana hiç acımadan soldun.
Senden sonra yalnızlık oldu, benim tek arkadaşım.
Nasılsın diye soran olunca sessizlik oldu, benim tek cevabım.
Bahçelerde, kırmızı gülleri toplamak oldu, benim tek işim.
Ama hiçbiri senin kadar dikenli değildi.
Sana benzeyenlerin yanında olmak istedim ki iyileşebileyim.
Yağmurlar benziyordu sana, bende yağmurların altında ıslanıp koşmayı sevdim.
Denizler benziyordu sana, bende her gün deniz beni alsın diye mavilendim.
Yangınlar benziyordu sana, bende sarıldım kırmızı yangınlara.
Geceler benziyordu sana, bende her gün gece olsun diye dua ettim.
Ama iyileşemedim.
Gülüm, yaralandıktan sonra benim için bir kelimeden ibaret oldun.
Sana zalim dedim.
Şikâyetçiyim.
Seni bana verenden, seni benden alandan, her şeyden, her kimseden, kendimden, gözlerimden, kalbimden, ellerimden, hayattan en çokta senden şikâyetçiyim.
Kim senin kadar zalim olabilir ki?
Neden soldun?
Benim seni sevdiğimi bilmiyor muydun?
Yazık oldu bana.
Hep çektim dikenlerinin verdiği acıyı, bir kelime bile etmeden.
Yazık oldu ellerime.
Hep rengine boyandılar ellerim.
Ve hiç silinmedi o resimler.
Gülüm, ben çok kötü yaralanmışım.
Zalimsin ama yine de aldırma bu cümlelerime.
Zalimsin ama önemli değil.
Bu benim cezam...
Suçlu olan sen değildin, aslında.
Seni zaten dikenli yaratmışlardı. Suçlu olan sana bakan gözlerimdi, belki.
Belki de sana dokunan ellerimdi.
Veya belki de suçlu olan aşkınla parçalanmış kalbimdi.
Hayır, gülüm, suçlu olan seni bana veren o ellerdi.
O elleri bilirsin.
Seni sevmemin tek sebebi olan o elleri diyorum.
Hep kavuşmak istedim o ellere ama olmadı.
Bir türlü yapamadım.
O ellerden kalan son şeydin sen.
Ama hayat seni de benden aldı.
Suçlu olan ben de değildim.
Çocuklar gibiydim ben. Sadece kendime oyuncak arıyordum dünyanda.
Bir baktım ki beni oyuncak yapmış dünyan.
Ve sen oynadın benimle.
Olsun dedim. Kalbimin yaptıklarından habersiz, çocuklar gibi oyuna daldım.
Kalbime dikenlerin olduğunu söyledim.
Onu sevmek yürek isteyecek dedim.
SEVME dedim
Ama artık ne çare?
Kalbim zaten artık rengine dalmıştı.
Öyle bir dalmıştı ki dikenlerine katlanmak zorunda kaldı.
Yazık oldu kalbime
Seni dikenlerinle sevdi.
Çünkü sen, doğanda var olan dikenlerinle güzeldin.
Şayet dikenlerin olmasaydı bu kadar sevilmeyecektin.
Keşke gözlerim bakmasaydı sana.
Ve keşke bu kalp sevmeseydi seni.
Ama artık ne çare gülüm?
........
Senden kalan son şeydi bu ceza.
Seni sevmenin cezasıdır bu.
Severek katlanırım...
Arzu KUREYŞİ 07.04.2024
FACEBOOK YORUMLAR