BUSE ESLEM ERGÖNÜL:SESSİZ HAYKIRIŞLAR

SESSİZ HAYKIRIŞLAR

Üzülmeye değmeyenim...
Değer bilmeyenim...
Gelmeyenim...
Sevmeyenim...
Lakin;
Benim, beklemekten vazgeçemediğim...

İzbe sokaklardan geçti yolum. Adı konulmamış düşünceler kesti yolumu. Vazgeçmedim, yılmadan aştım tüm engelleri...

Uzaklarda bir yerdeyim, merak edersen. Ulaşılmaz, ıssız yerlerdeyim. Kuş uçmaz, kervan geçmez yerlerdeyim. Kimsenin göremediği yerlerdeyim.
Keşkelerimin yerini belkiler alıyor şimdi. Belki bir iz bırakmışımdır o hasret yamaçlarında.

Yükseklerde bir yerdeyim merak edersen. Zirvede, uçurumun kenarında bir yerdeyim.
Hasretimin yerini haykırışlar alıyor şimdi. Kimseler yoktur çevremde. Yalnızım. Acımasızca deler dağları sessiz çığlıklarım.

Susarım...
Konuşamam... Dilim, söz etmeye varmaz. Konuşursam eğer anımsarım acılarımı; haykırırım dağlara.

Unuturum...
Hatırlayamam... Konuşurum; zira dilimi bağlayamam.

Ağlarım...
Gözyaşlarımı tutamam... Akıttığım her gözyaşım eksiltir birer birer acılarımı.

Sızlanırım...
Dayanamam... Uğruna çektiğim hiçbir çileye dönüp bakamam. Hepsi anlamlı bir iz taşırdı senin boynunda.

Giriştiğim bütün acılardan yenilgiyle çıktım. Yenile yenile öğrendim yenilenmeyi.
Ve arındım...
Kurtuldum üzerime düşen zamanın belalarından.

Ruhuma açtığın tüm yaralar tutsak şimdi hayata.
Mahkum yaralanmaya...
Değmezmiş sana...

Buse Eslem ERGÖNÜL

Kasım 2015