Anadolu’daki Köyümden Sohbetlerimiz -22
Umutsuzluk Değil, Umut Yeşeriyor! Bozkırdan Ormana Türkiye’ye İlham Olan Bir Hikâye
Mustafa KARA
Türkiye’de yaz mevsimi artık sadece deniz, güneş ve tatil anılarıyla değil; içimizi yakan orman yangınları, kuraklıktan dibi gözüken barajlar ve küçülen, kalitesizleşen tarım ürünleriyle anılıyor. İklim krizi artık bir haber başlığı değil, bizzat yaşadığımız bir gerçek.
Ve insan ister istemez soruyor:
“Ne olacak bu gidişle? Umut var mı hâlâ?”
Tam bu sorularla boğuşurken bir haber düştü ekranlara.
“Bozkırı Orman Yaptılar!”
Tokat’ın Reşadiye ilçesinde, Hebüllü Mahallesi sakinleri tam 25 yıl boyunca durmadan, yorulmadan çalıştı. Bozkır bir yaylayı, el birliğiyle, imece usulüyle, 50 dönümlük yemyeşil bir ormana dönüştürdüler. Dile kolay: 25 bin çam fidanı toprakla buluştu!
Bu sadece ağaç dikmek değil, bu bir hayaldi!
Bu, toprağa umut eken insanların sessiz devrimiydi!
Köyün ileri gelenlerinden Kemal Arslan şöyle anlatıyor:
“50 dönüm kadar yeri ağaçlandırdık. Çamları devletten istedik, halkla birlikte diktik. Zamanında gözyaşı kadar suyumuz yoktu. Ordu il sınırından, kendi imkânlarımızla 5 kilometrelik su hattı çektik. Gündüz gece kazma kürekle çalıştık. Genç, yaşlı, kadın, erkek demedik; hep birlikte yaptık.”
Bu sözler, yorgun ama gururlu bir milletin özetidir.
Hebüllü halkı yalnızca ağaç dikmedi. Zorlu doğa şartlarına rağmen su getirdi, yaşam getirdi, yeşil bir miras inşa etti. Çünkü onlar sadece bugünü değil, çocuklarının, torunlarının nefes alacağı geleceği düşündü.
Bugün o yayla, sadece çam kokan bir orman değil; birlikteliğin, azmin ve inancın sembolü!
Bu hikâye bize şunu haykırıyor: İstenirse olur!
Yeter ki inanalım, birlikte hareket edelim!
Peki şimdi ne yapmalı?
Cevap çok net: Artık sadece izlemek yetmez. Harekete geçmeliyiz!
Hebüllü’nün bu ilham veren başarısı, neden 81 ilimize yayılmasın?
Kamu kurumları, yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları ve biz vatandaşlar olarak el ele verelim. Belirlenen tarihlerde, uygun alanlarda, hep birlikte fidanlarımızı dikelim.
Çocuklarımızla, komşularımızla, arkadaşlarımızla, omuz omuza verip:
Toprağa can olalım,
Geleceğe nefes olalım!
Çünkü biliyoruz ki:
Her dikilen fidan, geleceğe atılan güçlü bir imzadır.
Her yeşeren ağaç, yaşanabilir bir Türkiye’nin teminatıdır.
O halde gelin:
Bozkırları ormana, umutsuzluğu umuda çevirelim.
Bu ülkenin her köşesini, birlikte yeşertelim.
Ve unutmayalım:
Gelecek, bugünden toprağa düşen fidanda saklı.
FACEBOOK YORUMLAR